Este maldito 2020 está a deixarnos sen os nosos maiores e, aínda por riba, sen mozos de gran valor humano e profesional. Hoxe tócame escribir sobre Javier Salillas, a alma de Radio Club 25, un produto de luxo da radio feita desde Catalunya que respectamos e admiramos os profesionais do medio e que aí queda para a historia, de como o talento individual pode chegar a conseguir cousas que só parecían posibles para as grandes cadeas de radio españolas.
Unha odiosa enfermidade que nos borra os recordos da nosa vida e as imaxes que nos son máis queridas levouse por diante de maneira precoz e moi dolorosa a Xavi. A dinastía Salillas fundada na radio polo seu pai José Manuel interrompeuse cruelmente coa perda dese fillo tan querido e admirado polos seus compañeiros de profesión.
Poderíalles contar tantas cousas sobre Javier Salillas, sobre todo dos proxectos que discutimos apaixonadamente e nos que non puidemos poñernos de acordo porque ambos eramos de conviccións firmes que seguramente Vds. poderían entender perfectamente o por que afirmo sen risco a equivocarme que o personaxe merecía moito a pena, non só como profesional, senón tamén como ser humano. Porque, ao meu entender, é na discrepancia e no respecto onde mellor coñécese aos grandes de verdade. E Javier o era. Hoxe, a radio de verdade, a que traballa entre escasezas no día a día, está de loito. A xente de Terrassa sabe do que estou a escribir e a radio Musical con maiúsculas tamén.
Todos botarémolo de menos. O seu pai, o mítico José Manuel Salillas de Cadea Catalá, Radio Terrassa e os seus grandes profesionais merécense o abrazo máis grande nun día tan triste.
Grazas Javier, por todo.
Escribe o teu comentario