Enquisas madrugadoras contra a esquerdas dispersas

Manoel Barbeitos
Economista

Cando falta practicamente mes e medio para que se celebren, e mentres a cidadanía aínda vive baixo un estado de alarma e, por tanto, de indiscutible presión psicolóxica, xa aparecen as primeiras enquisas sobre as eleccións autonómicas galegas a celebrar o 12 de xullo. Moi madrugadoras elas.


Cando non sabemos en que condicións celebraranse as eleccións, mesmo se chegarán a celebrarse, o que sen dúbidas condicionará o nivel de participación, algo que segundo nos mostra a historia da autonomía resulta decisivo en canto ao resultado final. Cando tampouco se ten a certeza de como se atoparán moitos dos/as votantes, por caso, cuantos/as traballadores/as estarán ben en un  ERTE, ben se reintegraron ao seu traballo ou ben seguirán despedidos? Cuantos/as autónomos/as recuperarían a súa actividade? Cantas pemes e comercios polo miúdo conseguirán abrir ou permanecerán pechados?


Cando se dan todos estes interrogantes cuxa solución, sen ningún xénero de dúbidas, condicionará a votación resulta moi arriscado sacar enquisas electorais que adianten resultados. A menos, está claro, que tales enquisas teñan un obxectivo distinto que o de dar a coñecer a opinión e sentir dos cidadáns galegos cara as inmediatas eleccións autonómicas. Cando, por caso, busquen condicionar e/ou orientar o voto nunha dirección determinada.


Repasemos o escenario político previo á explosión da pandemia. Como xa sinalara nun artigo anterior en leste mesmo medio por esas datas a sociedade civil galega mostraba unha certa ebulición por mor do malestar tanto coa situación de colectivos relevantes (traballadores da industria e os servizos, mulleres, maiores) como pola deficiente atención pública (sanidade, maiores, pensionistas...). Un crecente malestar que colocou á Xunta de Galicia nunha situación claramente defensiva tal que facía concibir esperanzas á oposición de que nas eleccións autonómicas (5 de abril) o longo dominio conservador ía ter un final.


Pero chegou o coronavirus e o escenario político mudou radicalmente de tal forma que agora o que parece máis probable é que se repita a vitoria conservadora. Un cálculo que se basea en evidencias empíricas. A primeira é que, segundo as experiencias anteriores, un baixo nivel de participación electoral favorece a vitoria das dereitas. Baixo nivel de participación que se dá por feito dado que as eleccións celebraranse despois de que pase un espazo de tempo moi curto con relación aos estados de alarma, o que retraerá a moitos/as votantes.


Outro dato obxectivo que se manexa é que a pandemia e os estados de alarma practicamente borraron do escenario político aos partidos da oposición mentres que o Partido Popular, e moi especialmente o seu líder Alberto Núñez Feijóo, foron noticia diaria na maioría dos medios de comunicación e opinión. Neste marco os líderes da oposición non foron quen de facerse ver como unha alternativa convincente. Nesta desigual confrontación, as esquerdas galegas habían debido recoñecer que, por razóns diversas e diferentes, están faltas de líderes capaces de presentarse diante da opinión pública galega como políticos/as quen de aglutinar e liderar unha alternativa plural ás dereitas.


Unha alternativa plural que, por outra banda, non existe por carecer de contido. Por caso, deixando ao carón o obxectivo común das esquerdas de votar as dereitas do goberno da Xunta, cal sería o programa común de goberno se gañan as eleccións? Independentemente do que nos vaian dicindo as enquisas, na súa maioría estarán dirixidas a orientar o voto a favor das dereitas galegas, as esquerdas deberían facer, o que xa deberían ter feito, que é dar a coñecer aos/as electores/as galegos/as cales serían as prioridades dese goberno común das esquerdas.


Sobran coincidencias. Fáganas públicas. Non se trata só de botar ao Partido Popular da Xunta de Galicia senón que logo hai que ser quen de gobernar e facelo como un equipo: as debilidades do bipartito (2005-2009) deberían ser tidas en conta para non repetir os erros. Non se trata de xuntar leiriñas, senón de ter unha soa horta: os problemas para resolver serán moitos, de moita gravidade e de urxente resolución.


Sen comentarios

Escribe o teu comentario




He leído y acepto la política de privacidad

No está permitido verter comentarios contrarios a la ley o injuriantes. Nos reservamos el derecho a eliminar los comentarios que consideremos fuera de tema.

Máis opinión
Opinadores

Galiciapress
Praza da Quintana, 3; 15704 Santiago de Compostela
Tlf (34)678803735

redaccion@galiciapress.es o direccion@galiciapress.es
RESERVADOS TODOS OS DEREITOS. EDITADO POR POMBA PRESS,S.L.
Aviso legal - Política de Cookies - Política de Privacidade - Configuración de cookies - Consello editorial - Publicidade
Powered by Bigpress
CLABE