​A similitude dos Sabios de Sion e os malvados xornalistas

Din que a historia é cíclica e hai situacións, actos e erros que se repiten ao longo da historia da humanidade. Está demostrado que é así.

A escusa son as "fake news", pero esquécense de explicar que as leis actuais xa dispoñen de ferramentas suficientes para atallar o “problema” e os xuíces así o manifestaron antes, agora e seguirano manifestando 

Os medios de comunicación e os seus principais hacedores, os xornalistas están a sufrir nos últimos tempos ataques continuos que ameazan a liberdade de expresión e que poñen en risco a democracia. Se se mata ao mensaxeiro incomodo, elimínase de paso a información e esta transfórmase en propaganda ,pura e dura, que controla xa sabemos quen. É propio de gobernos que se din demócratas?, non. A escusa son as "fake news", pero esquécense de explicar que as leis actuais xa dispoñen de ferramentas suficientes para atallar o “problema” e os xuíces así o manifestaron antes, agora e seguirano manifestando. Non fan falta leis mordazas, nin leis novas co único fin de acalar as voces críticas, tan necesarias na sociedade.

Algúns políticos populistas, asesores con grandes soldos, e iluminados léronse o libro “Os Protocolos dos Sabios de Sion” e acendéuselles as luces, claro que, neste caso, substituíron aos xudeus polos xornalistas aos que culpan dunha serie de males e de conspiracións mundiais. O que se esqueceron, ou dá igual é que os Sabios de Sion non existiron, que é unha obra para culpar aos xudeus de todos os males cuxo autor foi "o santón" e escritor ruso Nilus Sergei quen impresionou ao mismísimo tsar, Nicolás con esta obra que inclúe os Protocolos como apéndice do seu libro “O Advenimiento do Anticristo e o Dominio de Satán" na Terra. Todo un tratado que di moito do seu autor, substituto de Rasputín?.

Este domingo, na súa comparecencia habitual do equipo especial do coronavirus, o xeneral José Manuel Santiago, a unha pregunta dun xornalista sobre os bulos,  afirmaba “que traballaban para minimizar o clima contrario á xestión da crise por parte do goberno”. Foi un lapsus do xeneral?, ou o fixo conscientemente para que se coñeza a posible orde recibida?. Sexa dunha maneira ou outra, esta resposta non pasou desapercibida. Tanto a oposición como as asociacións de gardas civís saíron ao quite: unhas han desculpando ao xeneral e dixeron que foi un erro de comunicación e defendeu que a Benemérita vela “por dereitos de todos os cidadáns, incluída a liberdade de expresión”, mentres outros solicitan o seu cesamento inmediato.

O goberno por boca de os ministros Marlasca e Robles afirma que son unhas declaracións erróneas e que o executivo defende a liberdade de expresión. Unha desautorización en toda regra. Supoñerá iso que o xeneral deixará de estar presente nas roldas de prensa, como antídoto dos posibles erros de comunicación? .Haberá que velo. Claro que o xeneral ten un currículo excelente e será moi difícil xustificar a súa ausencia.

Con este panorama, bo sería que as institucións sexan máis diligentes á hora de expresarse e coidar máis as roldas de prensa, que cada día son máis restritivas as intervencións dos xornalistas. E mentres algúns colexios de xornalistas están moi calados. Por que será, compañeiros?.