O imparable rebrote do movemento feminista

Manoel Barbeitos
Economista

Unha das maiores e estimulantes noticias destes últimos tempos é o imparable rebrote do movemento feminista en España e en Galicia. Un espertar tal, se algunha vez estivo durmido, que nin a aparición de VOX nin os rancios e reaccionarios posicionamentos da dereita sistémica (PP, Cs) serán quen de impedir, como puidemos comprobar o pasado 25N, que este movemento social esténdase e convértase nunha marea reivindicativa capaz de desbordar os atascos políticos, sociais e culturais que impiden a igualdade real. 


Porque, en contra de o que opina o Presidente da Xunta de Galicia (A. Núñez Feijoo), a desigualdade de xénero ten en Galicia, como en España, causas fundamentalmente políticas. Por caso as políticas públicas que se aplican.


Como demostran todas as evidencias empíricas as políticas chamadas austericidas (axuste fiscal e precariedade laboral) castigaron moi duramente ás mulleres en España e en Galicia, disparando así a desigualdade de xénero. Velaí que o desemprego e a precariedade laboral sexan máis elevados nas mulleres que nos homes. Non podía ser doutro xeito. Se se liberaliza o despedimento os/as empresarios/as a quen primeiro despiden é a traballadores dos colectivos máis vulnerables como, por caso, as mulleres. Ese foi un dos efectos provocados polas últimas (contra) reformas laborais, como así vén denunciando, con coñecemento de causa, o movemento sindical.


En relación ao desemprego España, e con ela Galicia, é un dos estados da zona euro onde o desemprego castiga con maior virulencia a mulleres que aos homes (unha lenda superior aos 3 puntos en ambos os casos). En toda a zona euro só Grecia ten unha lenda maior. Unha lenda que afecta a todas as mulleres, independentemente do seu nivel de estudos e cualificación e que se fai superior no caso da mocidade. Unha realidade que se pon de manifesto no feito de que o desemprego feminino redúcese moito máis lentamente que o masculino habendo sectores, como por caso a industria, onde se dan dinámicas diferentes (mentres diminúe o paro masculino aumenta o feminino, o que parecía indicar que se está substituíndo emprego feminino por emprego masculino). O mesmo sucede no desemprego de longa duración. Como conclusión convén subliñar que as mulleres en España, e en Galicia, teñen moitas máis dificultades que os homes para atopar un traballo e tamén moitas máis dificultades que as mulleres nos estados europeos da nosa contorna.


A inestabilidade e a precariedade no emprego tamén é superior nas mulleres que nos homes. Isto leva a que as mulleres ademais de ter máis dificultades para acceder a un traballo teñan peores traballos e menos retribuídos que os homes. En España, e en Galicia, a inestabilidade e precariedade a laboral teñen nome de muller.


Paralelamente, os axustes fiscais fixeron cambalear un xa deficitario estado de benestar especialmente naquelas funcións que máis emprego feminino crean e que maior liberdade dan as mulleres para poder buscar/realizar un traballo: familia e infancia, dependencia, desemprego, etc. O mesmo sucedeu, por caso, coas prestacións e os subsidios. Todos os informes solventes, tanto públicos como privados, confirman que os recortes nos servizos sociais de benestar incrementan a desigualdade de xénero son a causa de que as mulleres pasen a ter unha menor dispoñibilidade e unhas maiores interrupcións da súa vida laboral (maternidade, asunción de tarefas de coidadoras….): en España e en Galicia dicir familia é dicir muller.


Se os recortes nas funcións públicas de benestar incrementan a desigualdade non menos relevantes, e indignantes, son os recortes nas políticas de loita contra a violencia de xénero (50% durante a gran recesión). Por si isto non fose suficiente houbo durante esta última década unha clarísima falta de vontade política para atender como se debía a violencia de xénero (desde que se teñen estatísticas en Galicia xa superan a cifra de 60 as mulleres vítimas da violencia de xénero): haberá que estar a espreita de que sucede co Real Decreto 9/2018 de medidas urxentes para desenróloo do Pacto de Estado contra a violencia de xénero.


Ante esta realidade non debería sorprender que o movemento feminista en España e en Galicia teña  rebrotado nestes últimos tempos. Un rebrote que irá a máis, pois estamos, sen lugar dubidas, nunha situación de emerxencia feminina. Unha emerxencia que se acentúa por mor das posturas adoptadas, en materia de desigualdade de xénero, tanto polas dereitas políticas españolas e galegas (PP,  Cs,  Vox) como polos seus maiores apoios sociais, por caso a Igrexa católica e  mediática, prensa, radio, televisión. Posturas que con frecuencia como sucede en materias tan decisivas para igualdade de xénero como o divorcio e/o o aborto son claramente reaccionarias e anti igualdade. Posturas que derivan, no caso da Iglesia, do seu concepto da familia e do papel subordinado da muller na mesma (nai, esposa, coidadora) e no caso de moitos medios da súa presentación da muller como obxecto sumiso de desexo. Unha posición claramente ideolóxica e política que se usa para xustificar relacións de poder, de clase. 


1 Comentarios

1

Me gusta tu articulo.

escrito por Ana calvo 03/Dec/19    16:07 h.

Escribe o teu comentario




He leído y acepto la política de privacidad

No está permitido verter comentarios contrarios a la ley o injuriantes. Nos reservamos el derecho a eliminar los comentarios que consideremos fuera de tema.

Máis opinión
Opinadores

Galiciapress
Praza da Quintana, 3; 15704 Santiago de Compostela
Tlf (34)678803735

redaccion@galiciapress.es o direccion@galiciapress.es
RESERVADOS TODOS OS DEREITOS. EDITADO POR POMBA PRESS,S.L.
Aviso legal - Política de Cookies - Política de Privacidade - Configuración de cookies - Consello editorial - Publicidade
Powered by Bigpress
CLABE