Un acusado que comparece diante dun xuíz pode mentir, porque ninguén lle pode obrigar a xurar ou prometer dicir a verdade. O sistema xudicial español, a diferenza doutros, así o permite no seu dereito de defensa. En cambio, unha testemuña que acode a declarar pode ser sancionada se o fai, a obriga a xurar a dicir a verdade. As leis están así e acátanse aínda que non se estea de acordo.

Aos presos políticos cataláns, se lles ampara, se é que o fixeron, a mentir, para defenderse nas súas comparecencias diante das súas señorías, non é delito. Outra cousa ben distinta son as mentiras constantes que verten para influír na opinión pública e xerar adhesións incondicionais.

DEPUTADOS PRESOS

Estes días discútese no Congreso dos Deputados se os políticos presos que saíron elixidos deputados poden continuar ou serán suspendidos. Aínda que a normativa é ben clara, a Mesa do Congreso solicitara un ditame ao servizo xurídico da Cámara. Os letrados finalmente resolveron que corresponde á Mesa do Congreso declarar automaticamente suspendidos no exercicio do cargo de deputados mentres dure a súa situación de prisión.

Coñecedores do que podía pasar, os afectados aproveitaron as circunstancias para rendibilizala mediáticamente e lanzar os seus discursos de descualificacións cara ao goberno e a xustiza española, "por non respectar que foron elixidos polos seus votantes", manifestaron.

Aos políticos presos, cando decidiron formar parte das súas respectivas listas electorais só os movía facer un pulso ao goberno, á xudicatura. Tomaron libremente a decisión de facelo; aceptar as consecuencias forma parte da responsabilidade dos seus actos, que non mintan. Precisamente, a democracia que eles tanto critican permitiulles presentarse, mesmo asistir á sesión de constitución, e ser os protagonistas dunha sesión circense no hemiciclo.

Coas eleccións europeas, Junqueras en prisión e Puigdemont fuxido preséntanse, en listas diferentes. A operación ten que ver con implicar á institución con sede en Bruxelas e tentar que resolva unha situación que corresponde a España, xa que Europa non ten lexislación propia para este tema, o deixaba moi claro o director de Comunicación do Parlamento, Jaume Duch. Os afectados o saben e van explicando o contrario, é unha maneira de manter a tensión e seguir alimentando as mentiras, porque pensan que é o normal nestas circunstancias.

Para terminar, só un apuntamento que non é menor, a Mesa do Congreso conta con PSOE, PP, Ciudadanos e Podemos. Mentres os tres primeiros aceptan a suspensión, Podemos está en contra. Unha decisión que volve evidenciar o pouco fiable como socio que resulta Pablo Iglesias e compañía. É un aviso a Pedro Sánchez do que poden chegar a facer na lexislatura, se non entran no goberno, como están a desexar por activa e por pasiva.

A postura adoptada por Podemos é electoralista, pero se equivocan, e aos seus votantes esta decisión igual non lles fai ningunha graza.