Por fin celebráronse xa os dous debates televisivos que protagonizaron os catro candidatos a presidir este país chamado España. Serviría aos cidadáns para decidir a quen van votar? Algúns din que si e outros, os que o teñen máis claro, afirman que non. Sexa como sexa, os debates sempre son importantes, chegan a máis persoas, pódense ver tranquilamente desde o sofá de casa, coa capacidade de cambiar de canle se non lles gusta o que están a dicir ou de discutir coa tele cando o que explica algún dos protagonistas non só non lles gusta, senón que consideran que están a mentir, situación moi habitual entre a clase política. "Nunca falta alguén que sobra", di a incrible Mafalda.

Debate atresmediaimagen

Entrado no último debate, a situación varía para todos as cabezas de lista. Melloraron sensiblemente con respecto á anterior intervención televisiva. Pablo Casado, máis incisivo que o día anterior e con puyas ao seu compañeiro ideolóxico Albert Rivera, quen estaba máis acelerado do habitual, pero seguindo na súa liña que tan bo resultado déralle na TV pública. Pero claro, Pedro Sánchez mellorara a súa intervención, tanto en xestos como en contidos e rectificacións aos seus adversarios, que eran tres, incluímos a Pablo Igrexas, que nesta ocasión non fixo uso do seu "misal" bolivariano, pero si marcou perfil propio diante da súa clientela e ademais criticou a quen lle está quitando votos, o PSOE.

O líder podemita soubo escenificar moi ben toda a súa estratexia mediática: chegou en taxi, marchouse a casa nada máis terminar o debate, sen pasar pola sede do seu partido para saudar aos militantes que se desprazaron ata alí para ver e comentar o debate. Non foi, porque quere "conciliar" a vida política e familiar. Todo un mestre demagóxico, se non fóra polo casoplón do que goza…

Ribeira, que llas prometía felices, despois dos bos resultados do seu primeiro debate, non foi capaz de prever que tanto Sánchez como Casado aprenderan a lección e as súas intervencións nada ían ter coas do día anterior, para iso están os asesores. O líder laranxa, nervioso, recibiu a dereita e esquerda. "En todas as partes do mundo funcionou moi ben a lei das compensacións, ao que sobe a voz báixanlle a cana" di a miña querida Mafalda.

Pois ben, despois de escoitar o que dixeron os catro candidatos e, sobre todo, o que non contaron dos seus programas electorais, só queda esperar nesta recta final ata o 28 que solten algunha cousa máis que poidan sacar das súas casas a esas persoas que en principio teñan dúbidas sobre a que candidato vai dar o seu voto, ou que decidisen hai tempo que non pensan acudir porque os candidatos, e a política en xeral, defraudoulles. Craso erro, la política é cousa de todos, non só dos que cobran de ela. Como di Mafalda, hoxe vai dela, "Temos homes de principios, mágoa que nunca os deixen pasar do principio".

Este é un artigo orixinal de catalunyapress.es.