A Quim Torra debeulle dar un pasmo cando viu que a Xunta Electoral Central modificou nun pispás o debate televisivo dos grandes partidos, tras a denuncia dos partidos independentistas que fixeron ver ao máximo órgano electoral que Vox non ten aínda os votos democráticos que lle permitan competir cos que si concorreron en anteriores comicios e os cidadáns si os votaron.

As regras do xogo, cando se respectan, benefíciannos a todos, e cando un ou uns van por libre, o cantautor converte a Democracia nun sucedáneo de Satrapía para que só as súas ideas sexan hexemónicas e por tanto democraticamente xulgables ante un Alto Tribunal. Iso é Liberdade de expresión e non unha pancarta colocada por funcionarios públicos -que pagamos todos- nun balcón da Generalitat.

Cando ademais Junqueras e Sànchez poden dicir o que se lles antolle -mesmo desde o cárcere, aínda que sigan en prisión ata que acabe o Xuízo no Supremo- iso é tamén flexibilidade e un entendemento aberto da lei por parte dos mesmos señores contra os que o President mantivo unha actitude indecente polo moito que ten de supremacista e irracional.

Convén xa que todos entremos en razón e demos marcha atrás e comecemos a reconstruír o que derrubamos irresponsablemente, para que non se nos utilice, Nunca máis, como arma electoral e podamos volver recuperar a tranquilidade e o progreso que se nos foi polos sumidoiros da política, da mala política, deixándonos baleiros e encabuxados.

Aquí, nesta sección do diario, nunca perdemos a esperanza de volver ser o que xa eramos, engadíndolle á paisaxe social, por exemplo, un marco constitucional en que todos esteamos cómodos.

Pero para iso fai falta aínda que as eleccións que veñen e que virán limpen os futuros parlamentos de patriotas e patrioteros de diverso signo ideolóxico, que o único que fan é subirse ao escano e insultar ao adversario e de paso esquecerse das verdadeiras necesidades dos seus votantes.

Para iso hai que ir votar e botar aos intolerantes e, sobre todo, aos mentireiros de todos os sexos.