Acabo de ler que ao Xuíz Vidal van permitir actuar como Xuíz tras a sentenza que emitiu a Sala do contencioso administrativo do Tribunal Supremo, unha decisión que aos que non somos independentistas causounos estupor e, no meu caso, medo escénico ante a posibilidade de que por circunstancias da vida téñame que sentar nun banco e me xulge este señor.

Santi vidal referendo 1 Ou

Por experiencia familiar que algunha vez contei nesta mesma sección, sei que os que pelexamos por defender ao Estado español e a súa Constitución, así como o respecto á convivencia pacífica, non temos un trato imparcial daqueles que, por exemplo, o Señor Vidal, empéñanse en elaborar unha Constitución para os que pensan como el, aínda que iso supoña un gravísimo quebranto para a paz social en Catalunya e España.

O Xuíz Vidal ten dereito a pensar como mellor lle pareza nos seus intres de lecer ou de reflexión persoal, pero non é de sentido común que a quen se lle aparta da Xudicatura porque conspirou contra o Estado tan gravemente elaborando unha Constitución ilegal, non poida xulgar a quen si respectan a Constitución como lei de leis aprobada en referendo por todos os españois? Un pode mesmo comprender a simpatía que polo Xuíz Vidal poida sentir algún dos seus compañeiros togados. Pero facerse o Tancredo nun asunto tan serio, paréceme un síntoma moi preocupante de corporativismo que deixa a imaxe da Xustiza á altura de "os Intocables". Como xa sentenciou Aristóteles 300 anos antes de Cristo: Pénsase que o xusto é o igual, e así é; pero non para todos, senón para os iguais. Pénsase pola contra que o xusto é o desigual, e así é, pero non para todos, senón para os desiguais.

Igual ou desigual, eu non quero que me xulgue o Xuíz Vidal.