​Mascarell, como Joel Rígoli, segue soñando con ser alcalde de Barcelona

Finalmente, Ferran Mascarell non conseguiu, como esperaba, ser cabeza de lista do partido de Puigdemont á alcaldía de Barcelona. Soño que non se cumprirá se non se produce un milagre, que agora son escasos ante tanta demanda. Os dirixentes do PDeCAT opuxéronse aos caprichos do fuxido a Bruxelas. Toda unha operación de enxeñería política frustrada para Mascarell, pero como dicía Joe Rígoli "eu sigo", e Mascarell comparte esta afirmación que fixo o famoso actor e cómico arxentino.

O aínda delegado do Govern en Madrid di que desde a súa marcha do PSC, no 2010, non militou "" en ningún partido político. Non fai falta ter carné para pertencer vía cargos e formulacións ideolóxicos a un partido, a lista dos independentistas que traballan para unha ideoloxía é moi extensa... Vai por libre, di agora... Quere confeccionar unha lista transversal ideolóxica e libre de "atadura". Quen corre cos gastos da campaña libre e transversal? Pretenden demostrar o gran tirón electoral que representa a súa marca De que está a falar?, pregúntanse quen lle coñece na súa intensa traxectoria política, que son uns cuantos.

Unha lista de cidade quere o candidato "independente" para saltar á batalla con outros dous exsocialistas; Maragall nas filas de ERC, e Valls, tamén nunha lista de Barcelona, propiciada por Cidadáns. Se isto finalmente sucede, xunto a Collboni, catro sociatas de sensibilidades diferentes loitarán para facerse coa alcaldía de Barcelona, nun momento de convulsión política e crise de identidade da capital de Catalunya. Todo un reto para os candidatos sociatas reconvertidos.

Unha lista transversal independentista? Que sucede entón con Neus Munté, a Crida? Que sucede con Jordi Graupera que tamén expón unha lista unitaria independentista?

Moitas listas, pouco consenso, guerra soterrada e ao final que candidatura é a lexítima representante do independentismo catalán con permiso de ERC, que teñen claro que vai soa? Ao longo dos días as cousas iranse aclarando, ou quizais non.

O candidato Mascarell non adoita tirarse á piscina sen antes comprobar se esta ten auga. É un experto nadador en pecinas e augas turbulentas, aínda que algúns me comentan que tamén pode ser un farol para ver se alguén pica do seu anzol de corredor de media maratón que non adoita mirar aos lados cando pasa á beira dalgún corredor ao que lle entrou un desfalecemento. O tempo é agora máis importante que nunca tendo en conta a súa idade. "A política non é asunto propio nin de filósofos nin de moralistas; a política é a arte de sacar dunha situación determinada o mellor partido posible", dicía Maurice Barrès.

'Mascarell, como Joel Rígoli, segue soñando con ser alcalde de Barcelona' foi publicado inicialmente en catalunyapress.es.