Confésolles que levantarme cedo e saír á rúa cústame cada día máis traballo. Non por falta de saúde, que esa é outra pelexa cotiá, que cando un tense que enfrontar a un cancro e derrotalo, non é tarefa de menor contía, senón porque cando masacran diante dos teus ollos televisivos a decenas de persoas lévasche as mans á cabeza e maldís a esa sociedade inmunizada ante semellante despropósito, entrándoche, a continuación, ganas de ir ao outro mundo para non ter que aguantar a descerebrados como Trump ou Netanyahu.
Pero claro, como vives aquí, abstraeste no máis inmediato en busca de consolo ao teu noxo global; e que atopas? Pois máis do mesmo. Ou sexa, outro campo de batalla que queima as escasas esperanzas dos cidadáns que só queremos convivir en paz e chegar, aínda que sexa xustos de recursos, a final de mes.
Saudaba o xornalista no seu anterior artigo, nesta mesma sección, a elección, por fin, dun novo President da Generalitat, con moderado pero sincero optimismo, e pedía para el respecto institucional, aínda que as súas ideas non fosen as de todos os cataláns. Tan só un día despois, o aluvión de escritos, tuits e sobre todo un discurso institucional racista e excluínte cernou toda posible credibilidade que o "inxenuo" plumilla depositara no personaxe e o seu futuro como primeira autoridade de Catalunya.
O que agora esteamos dirixidos por un novo Capitán Collons -que quere montarnos unha República bananera de bos e malos cataláns, en pleno século XXI, á conta dun Estado pusilánime que non sabe defender aos seus concidadáns, e todo iso coa axuda dun xeneroso grupo de palmeiros que cobran do orzamento de todos- é un chiste de moi mal gusto, por non dicir unha verdadeira traxedia.
Pero, onde estaban gardados os escritos de Torra que todo o mundo político agora coñece e ninguén citou antes do seu nomeamento? E aínda máis, coñecíanos os exconvergentes do PDeCat? Esquerra subscribíaos ás costas de Junqueras?
En definitiva, son Vds. conscientes señoras e señores deputados do bloque independentista que nomearon a un político xenófobo cunha calidade democrática residual que fai inviable a convivencia?
Que teño que facer como catalán e como español: Asustarme? Irme? Pero que fixeron Vds. e onde queren chegar?
A que nos espera...!
Escribe o teu comentario