A cacicada de Pedro Sánchez

O non á candidatura da deputada socialista Elena Valenciano a presidir o eurogrupo socialdemócrata en Europa soou a corno queimado dentro do PSOE, xa que non hai ningunha razón ética que impida á eurodeputada española facerse cunha asento de prestixio entre o socialismo continental cando a propoñen a mayoria dos seus compañeiros no Parlamento europeo.

Só a súa proximidade ao ex secretario xeral Pérez Rubalcaba parece un impedimento "insalvable" para os seus compañeiros da Executiva de Ferraz para que presente a súa candidatura gañadora.

Curiosamente, fai tan só un par de días escoitamos a varios dirixentes do PSOE opoñerse a que Luís de Guindos ocupase un posto de prestixio no Banco Central Europeo porque non era unha muller. Agora ese argumento non lle serve aos socialistas españois para apoiar a Elena Valenciano.

Un, ante semellante barbaridade, aproveita os seus xenes galegos, tan afeitos eles a detectar calquera vestixio de caciquismo, para afirmar con rotundidade que a postura de Pedro Sánchez, neste tema en concreto, é infumable e sobre todo a que calquera vello cacique da España eterna, adoptase na súa actual posición política.

Este señor Sánchez leva ao seu partido do declive no que se atopa cara ao ocaso final. A esquerda española está onde está porque a dirixen xentes con tan mala baba e escaso sentido común como Pedro Sánchez e un non acaba de entender como as mulleres socialistas, incluídas as do PSC, que se deben perder nalgunha Convención sobre o Procés, non han vapuleado publicamente a este secretario xeral e a todos os seus compañeiros homes.

Sei que xa houbo voces de compañeiras socialistas que protestaron contra a cacicada á que se somete á señora Valenciano, á que por certo, non teño o gusto de coñecer, aínda que me lin, como é a miña obrigación de editor, todos os artigos que publicou nun dos diarios do Grupo que presido, poucos, pero dunha altura política innegable.

Con todo, paréceme escasa a mostra pública de indignación contra unha decisión que soa a anti-democrática e sobre todo, moi afastada das vellas ideas socialistas que predicase un vello socialista galego que fundou o PSOE.

Moi mal, señoras dirixentes socialistas. Non é respectable,isto que permiten que lle fagan á súa compañeira Elena Valenciano, quen por moito que acate e sométase á decisión da executiva do seu partido, quedou "sinalada" polo seu xefe político Pedro Sánchez e ante todo o socialismo continental, como candidato "non grata" para presidir aos seus compañeiros e compañeiras socialdemócratas de toda Europa que a queren maioritariamente elixir.

E iso, repito, en opinión deste xornalista senior, é unha cacicada impresentable e unha falta de respecto a todas as mulleres socialistas. 

Artigo orixinal publicado en catalunyapress.es