O lume arrasa, o PP critica; Podemos e Vox de vacacións e morenitos

Din que as cousas empezan e tamén terminan. Nalgún caso é así; noutros, parece que non se cumpre, a saber. Este verán está a ser en grao sumo quente, non só pola súa temperatura, que nos está deixando feitos uns raposos,  os incendios que están a sufrir determinados territorios (que nos afecta a todos), senón tamén porque a política española continua co lume dialéctico en pleno auxe e non ten visos de que se apague. Porque os que o iniciaron, aínda que sinxelamente fóra por sentido común, responsabilidade e por respecto á cidadanía —que segue sen entender nada do que está a ocorrer nestes momentos, tamén nos anteriores e os que están por chegar—, tampouco parecen telo en conta. Iso non parece importarlles a moitos.

O lume que segue queimando a masa forestal dalgúns territorios e vivendas está a servir para que algúns partidos “lideren” as críticas ao goberno de Pedro Sánchez, con argumentos que deixan ao descuberto que mentir, enredar e contar as cousas segundo interéselles forman parte da súa estratexia para ir “minando” ao goberno. É o obxectivo de quen quere chegar á Moncloa a calquera prezo. É ético? É que a ética non está incluída no ideario de boa parte dos partidos políticos. Para eles, o fin xustifica os medios e as promesas electorais, como as palabras, lévallas o vento.

Feijóo está a facer unha papeleta (non sei si por iniciativa propia ou empuxado) que é máis propio de Vox que dunha formación de “centro”, como dixo no seu día ao chegar a Madrid desde Galicia ,Alberto Núñez Feijóo, que falaba da centralidade do “novo” PP. Unha postura que agradou aos votantes de centro, de dereitas moderados e até aos que estaban decepcionados doutros partidos. Parecía que a cousa ía cambiar, que a ilusión chegara a Xénova. Non era consciente o novo líder popular de que Madrid non é Galicia, e  que as intrigas están moi presentes en calquera partido da capital de España. O PP non é a excepción, máis tendo en conta a composición ideolóxica variada que forma as distintas familias populares, algunhas delas contrapostas. 

Quizais por iso Feijóo foise escorando non a unha dereita moderada e moderna, senón cara a unha dereita que compite coa ultradereita de Abascal (que, por certo, viña dos populares e está de vacacións) que parece estar a marcar a folla de ruta. Si a iso súmanse algunhas das persoas que ten ao redor, a cousa complícase máis aínda. Dicía Platón que “O home sabio quererá estar sempre co que é mellor que el”, cousa que neste caso é evidente que non se cumpre.

Co panorama que temos: os partidos maioritarios tirar os trastes (máis por parte do PP que do PSOE), en tempos nos que se necesita unidade ante a catástrofe do lume, máis as peticións dos partidos minoritarios —#ERC, Junts e PNV (en menor medida)— para seguir apoiando ao goberno do PSOE-Sumar, as cousas complícanse máis. Verán quente, outono na mesma liña e queda por sumar os temas xudiciais que se esperan este no  outono/inverno. Sen esquecer a actitude de rexeitamento de Trump cara ao presidente do Goberno (o seu intento de illalo) e as súas ameazas sen sentido, máis as frontes con Israel, as cousas pintan mal.

É lícito que a oposición queira gobernar, pero con “xogo limpo”, por moito que pretendan ser o inquilino da Moncloa. Dicía Platón que “En política son os medios os que deben xustificar o fin”.

Coa volta á normalidade, que a cidadanía vaia afacer: a normalidade é a que temos agora; a outra é a que nos gustaría, pero iso é máis un soño. Só o sentido común pode facer recapacitar aos que teñen a obrigación de cambiar o chip. Por certo, os líderes de Vox deben estarnde vacacións, tostar ao sol, o mesmo que Belarra e Irene Montero, que estiveron gozando dunhas vacacións de “mozas” nas Baleares, subindo fotos ás redes sociais para que a xente vexa o ben que llo estaban pasando. É evidente que se solidarizaban coas persoas que o perderon todo polo lume, e coas persoas que morreron. Moi responsables as lideresas de Podemos e o patriota Abascal.