Investir en enfermeiras, garantía de saúde

Respecto, protección, valoración e investimento. Catro palabras cun significado moi claro e múltiples repercusións que resumen moi ben o que queremos e reclamamos as enfermeiras con motivo do Día Internacional que dirixe todas as miradas cara ao noso colectivo.

En toda moeda hai un anverso e reverso e nós, este ano, lanzámola ao aire mirando de face aos problemas e propondo solucións para cambiar realidades que non só nos frean e prexudican a nós senón a calquera persoa que require da nosa atención nun hospital, centro de saúde ou calquera outro ámbito.

Somos a profesión do coidado e exercémola despois dunha longa formación e especialización, de catro a seis anos, que implica a adquisición de coñecementos científicos, técnicos e éticos na atención ao paciente.

A pesar de ser historicamente desvalorizado e invisibilizado por consideralo “feminino” ou “domestico”, o coidado non é un rol pasivo nin secundario. Trátase dunha función autónoma e esencial no Sergas que mellora e salva vidas.

Sen o noso traballo, sinxelamente, ningún sistema de saúde funcionaria e grazas a el, a pesar de apagamentos, pandemias ou conflitos, segue latexando e mantendo o seu pulso.

As enfermeiras somos Grao universitario e temos os mesmos créditos ECTS (240) que a maioría das titulacións universitarias, pero non estamos incluídas na mesma clasificación profesional. Permanecemos no subgrupo A2 e, ademais de non poder acceder a determinados postos de xestión e responsabilidade, non somos recoñecidas salarialmente como nos corresponde.

Por iso, pedimos respecto e recoñecemento. É unha cuestión de xustiza e coherencia coas competencias e responsabilidades que temos. Si outras profesións con igual nivel formativo si o teñen, non é lóxico nin entendible que nós sigamos esperando a que se produza.

Queremos tamén ser protexidas e que se asuma a penosidad e riscos laborais que afrontamos cada día. Sufrimos unha permanente sobreexplotación laboral motivada por persoais insuficientes que mina a nosa saúde e o noso traballo. Tamén xornadas extenuantes, contratos temporais e agresións persoais.

Necesitamos poder traballar en contornas laborais seguros e con cocientes adecuadas de pacientes. Dúas leis propostas polo noso sindicato, a de cocientes enfermeiras e a de violencia no ámbito sanitario, son parte da solución e aínda están á espera de ser aprobadas no Parlamento.

Reclamamos, así mesmo, o dereito a poder xubilarnos de maneira anticipada e voluntaria como xa poden facelo outros colectivos profesionais que comparten connosco situacións permanentes de penosidad e perigo. Seguimos tamén á espera.

En Galicia, necesitamos que se invista máis na nosa profesión, porque facelo é avanzar cara a unha sanidade de calidade, eficiente, equitativa e centrada nas persoas. Ese é o noso único obxectivo e debería selo tamén da Xunta de Galicia.

Neste Día Internacional da Enfermeira, volvemos pór o foco nunha realidade que, non por ser certa, é o suficientemente coñecida e valorada. As enfermeiras somos clave en posibilitar unha atención directa ao paciente, continuada e próxima, que repercute directamente na súa satisfacción e recuperación.

Tamén xestionamos eficazmente, optimizamos os recursos e reducimos custos ao evitar duplicidades e probas innecesarias, mellorar os índices de altas precoces ou aumentar o aproveitamento dos equipos de infraestrutura e tecnoloxía sanitaria.

En definitiva, investir en enfermeiras, respectalas, valoralas e protexelas é esencial para garantir unha atención segura e de calidade. Sen un axeitado recoñecemento e unhas condicións laborais dignas, non hai saúde posible.