O círculo no que se move o inquilino da Casa Branca converteuno no escenario dun circo, onde el fai de pallaso malo, que non fai rir aos nenos, senón que lles pon cara de pánico. Non é para menos. Enténdese que a residencia do presidente dos Estados Unidos, a Casa Branca, debería ser un lugar serio e respectable, polo que representa. Situación que non se cumpre coa presenza de Trump, que a degradou como ningún outro presidente que a habitou.

En dous meses e medio de mandato conseguiu desestabilizar o mundo: político, empresarial, social e xeopolítico. Os aliados de sempre xa non o son, por desexo seu, tras insultalos, menosprezalos e ningunearlos. O seu autoritarismo incomprensible, irracional, calculado?, xerou un receo impensable dous meses atrás.

Trump, con cambio de cor de pelo, na súa intervención ante os asistentes á cea do Comité Nacional Republicano —é dicir, ante un auditorio rendido—, con esa chulería e desvergoña que lle caracteriza, explicaba aos asistentes que lle estaban chamando líderes para chegar a un trato cos aranceis: “Suplícanlle e bícanlle o cu. Morren por conseguir un trato”. Con ese comentario propio dun trapelo fanfarrón, deixábase retratado até que punto pode chegar a súa irresponsabilidade manifesta e a súa chulería de macarra.

Coa mesma desvergoña coa que realizou o comentario, unhas horas despois, Donald Trump daba marcha atrás cos aranceis e anunciaba unha pausa de 90 días, xunto cunha redución significativa do arancel recíproco do 10 % durante ese período, exceptuando a China, que continuará sendo gravada cun 125 %. Un xiro que, en principio, sorprendeu a todos. Mentres isto sucedía, a Unión Europea recibía con sorpresa a noticia e notificaba que aprazaría tamén por 90 días a aplicación dos aranceis da UE que se aprobaron.

O anuncio de Trump reactivaba todas as bolsas do mundo e as accións das grandes empresas. O mercado bolsista estadounidense subiu case un 10 %, unha situación moi lonxe dos últimos días, tras a guerra comercial que se declarou o 2 de abril, cando os mercados financeiros caeron masivamente. Seguirá a situación cando termine o prazo?

O xiro de 180 graos de Trump expón interrogantes sobre o porqué do cambio radical de actitude, até tal punto que o senador demócrata Adam Schiff (xa era hora que espertasen!) acusábao de tráfico de información privilexiada e pediu que se abra unha investigación parlamentaria. Mentres tanto, os representantes demócratas no Comité de Servizos Financeiros afirman: “O presidente de Estados Unidos está a participar literalmente na maior manipulación do mercado do mundo”.

Para algúns, o cambio de opinión de Trump interprétase como unha manobra maquiavélica para enriquecer ao seu círculo íntimo, ese que achegou importantes cantidades de diñeiro á súa campaña. Outra das acusacións que se lle imputa —grave, por certo— é que o presidente provocou esta situación de pánico de maneira deliberada, consciente de que daría marcha atrás uns días despois. Cal era o obxectivo? Provocar unha caída no prezo das accións, que determinadas persoas coñecedoras comprasen grandes cantidades a baixo custo e logo vendésenas (cando suban) a prezos moito máis altos para facer ricos. Segundo coméntase, houbo quen se adiantou uns minutos á mensaxe de Trump e lograría sacar maior rédito. Estarían algúns membros da súa familia entre eses investidores que conseguiron bos dividendos?

A avalancha de chamadas para comprar accións foi moi importante. Resulta curioso que o anuncio do presidente producísese cando o mercado estaba aberto, o que acelerou os movementos. Tradicionalmente, este tipo de anuncios adóitase facer cos mercados pechos, para limitar os excesos.

Algúns economistas pregúntanse si Trump deixou o seu papel de presidente para transformar nunha especie de “asesor financeiro dos mercados estadounidenses”, ao contar con información privilexiada. Trump non adoita facer as cousas gratuitamente. Tempo ao tempo…