O PSdeG e a mafia do mediocre

O poder político converteuse nun negocio lucrativo. O 80% do que gastan os partidos é diñeiro público

Se cae o PSdeG, antes ou despois sucederá, será pola contorna de mediocridade  que se rodeou. En 2023 o PSOE galego profundaba o seu labirinto de escándalos,  enfrontamentos e renuncias en prazas crave para as municipais. 

A noite nefasta  nas eleccións do 18F de 2024, lonxe de competir pola segunda posición co BNG,  os socialistas perderon representación e se estancaron como terceira forza en  Galicia, quedándose por baixo da barreira dos 10 escanos. E agora, os edís  expulsados do PSOE santiagués Gonzalo Muíños, Mila Castro, Mercedes Rosón e  Marta Álvarez sinalan que sufriron “presións constantes” despois das eleccións  municipais, acudirán á xustiza se non se atenden as súas alegacións. 

Os cidadáns  teñen conciencia clara do abuso dos nosos partidos políticos, que figuran sempre  en todas as enquisas serias como o segundo ou o terceiro problema dos dez máis  gravosos que nos angustian. Pero eles, no canto de buscar solucións aos  problemas reais que nos afectan, céntranse en refregas polo poder interno dos  seus propios partidos. O poder político converteuse nun suculento negocio. O  80% do que gastan os partidos é diñeiro público. 

A voracidade dos grandes  partidos continúa sen saciarse, este ano chega cunha subida impositiva  extraordinaria sobre a caixa das empresas e o peto das familias de case 18.000  millóns de euros. O aumento da presión fiscal apenas dá tregua, o que nos vai a  colocar no podio dos países nos que máis aumentou o peso da fiscalidade en  Europa. 

Os partidos decidiron financiarse, fixando eles mesmos no Congreso a  cantidade que anualmente perciben por voto emitido, por voto conseguido, por  cada deputado, por cada senador, pola lei que ampara o que eles mesmos  decidiron. Un exemplo témolo está semana en Galicia, onde se aprobaron as  subvencións anuais concedidas ás formacións políticas con representación no  Parlamento autonómico para atender os gastos de funcionamento  correspondentes a 2024. Estes repártense 2 millóns de euros en subvencións.  

«Ningún partido político, poderá gastar un euro máis do que ingrese a través das  cotas que pagan os afiliados», esa debería ser a dirección cara a unha reforma  política onde a corrupción tanto interna como institucional, é un dos grandes  males de Galicia e España.