Chernóbil 2025, último aviso antes de que un Trump devólvanos ao Paleolítico

"O dron que impactou en Chernobyl non está ao alcance dun pequeno grupo de soldados renegados. Só un estado é capaz de coordinar os medios necesarios"
 

Un dos acontecementos máis graves na historia do ser humano ocorreu hoxe. Un estado atacou unha central nuclear.

O dron que impactou contra Chernóbil este 14 de febreiro de 2025 non o fixo por accidente.

Certo é que miles de drones voan a diario sobre un campo de batalla que, en termos aeronáuticos, non está moi lonxe.

Con todo, as posibilidades de que o piloto perdese o control ou que o dron se averiase e chocase accidentalmente contra un sarcófago de 0,042 de superficie nun país, Ucraína, con 603.550 km² de superficie son próximas a cero.

Alguén nos está mandando unha mensaxe e ese alguén non é un calquera.

É máis, ese alguén está ao mando dun estado e non impórtalle que os outros mandamases sospeiten quen foi, aínda que non o poidan demostrar ao 100%.

As imaxes do Organismo Internacional de Enerxía Atómica son claras. O dano no sarcófago non é menor. Hai un buraco de varios metros na cuberta de aceiro reforzado.

Un orificio de tal calibre non o provoca un dron FPV, eses pequenos artefactos que pilota un soldado a uns quilómetros da fronte. Estas aeronaves poden deter un tanque, pero non abrir tal fenda na cuberta de Chernóbil.

Non foi un pequeno grupo de soldados ucraínos, ou rusos, quen, pola súa propia conta, decidiu estrelar unha lixeira aeronave. O dano provocado no sarcófago -e as fotos do motor do dron no interior- confirman que era un vehículo aéreo non tripulado de gran tamaño e con moitísimos explosivos.

O dron que impactou en Chernobyl non está ao alcance dun pequeno grupo de soldados renegados. Só un estado é capaz de coordinar os medios materiais e técnicos para acometer esa operación.

Quen foi? Rusia, din en Kiev. Nós non sabemos nada do tema, xa respondeu o Kremlin.

Lamentablemente, non está ao noso alcance identificar ao responsable. Podemos iso si, aventurar posibilidades. Ou o que é o mesmo, especular. O importante é que neste caso, especulando si chegaremos a unha conclusión útil.

Para sinalar ao responsable, o lóxico é preguntarnos quen obtén beneficio do ataque?

Que proveito pode sacar Rusia cando Estados Unidos xa vendeu a Ucraína? Donald Trump concedeu a Putin case todos os seus desexos antes mesmo de sentar a negociar. Por que atacar cun dos seus drones Chernóbil xusto agora e expor a un ataque de ira de Occidente?

Un crítico co Kremlin pode aventurar que para intimidar; para empezar a negociar cunha pistola encima da mesa. Para asegurar que non se le escurra entre os dedos o acordo proposto desde a Casa Branca. Putin, tras ver perigar o seu propio pelello, acariña a vitoria e sácase un as da manga para garantila.

Que beneficio sacaría Ucraína de atacar unha central nuclear no seu propio territorio? Alguén que apostase por un ataque de falsa bandeira pode argumentar que, como sucedeu co Nordstream, é a forma que ten Kiev para lanzar unha advertencia velada a Occidente. Unha maneira de presentar a Rusia ante a opinión pública como un réxime dirixido por un tolo e, de paso, dicirlle a Trump: “ojito, que se nos deixas tirados por completo, temos a capacidade técnica de levarnos por diante calquera cousa”.

Calquera cousa que, por certo, non ten porqué estar preto de Ucraína. Fai nada drones ucraínos atacaron a provincia rusa de Tartaristán, a uns 1.200 quilómetros de distancia.

Pero, se o dron é ruso, como van ser responsables os ucraínos? Durante a guerra, Ucraína recuperou aparellos rusos caídos sobre o seu territorio, tras sufrir avarías ou ser derrubados con armas de guerra electrónica. Dispositivos capaces incluso de facerse co control do aparello.

Non só Ucraína dispón de tecnoloxía rusa. Kiev seguro que transferiu ao Pentágono compoñentes de drones inimigos. O que nos leva á hipótese americana.

Quen sospeite dos Estados Unidos pode argumentar, con toda razón, que Washington xa non é aliado de Kiev. O xefe Trump acáballe de mandar ao súbdito Zelensky que debe aceptar xa a rendición. Ou acepta a perda do seu territorio, págalle as armas enviadas en minerais e confórmase cun cesamento do fogo vixiado por tropas non americanas -o que na práctica é unha invitación para que Putin coxa aire e ataque de novo- ou non recibirá máis axuda de Estados Unidos. Se Washington pecha a billa, vista a debilidade e desunión europea, Rusia pode acabar conquistando toda Ucraína. Co dron de hoxe, Trump estaría a dicir á cúpula ucraína que “ou aceptas o meu plan ou ides sufrir moito máis e, ademais, teño fórmulas dabondo para que pareza que eu non son o responsable”.

As tres hipóteses son factibles.

Recoñezo que tratar de identificar un autor é unha mera elucubración pola miña banda. Eu non teño radares vixiando Chernobyl.

Quen si vixían de cerca a central son Ucraína, Rusia e EE.UU. A tal hora, dous deles terán unha sospeita moi certa, pero non a seguridade, de quen foi. Recibirían a mensaxe de que algo non vai ben.

En todo caso, a nós, humildes cidadáns, chegado o caso, pouco nos importará a autoría do ataque de hoxe. Se estamos a agonizar por radiación, teremos cousas máis importantes que pensar, espero, que repartir culpas.

Se algunha conclusión relevante debemos sacar de Chernóbil 2025 é que a mera existencia de armas e grandes centrais nucleares é unha absoluta tolemia, un risco inasumible.

Se algunha conclusión relevante debemos sacar de Chernóbil 2025 é que a mera existencia de armas e grandes centrais nucleares é unha absoluta tolemia, un risco inasumible.

Tras o accidente do 86, Chernóbil non será habitable até dentro de 20.000 anos. Se viaxamos atrás no tempo 20.000 anos, pómonos ao Paleólitico Superior.

Ao Paleólitico volveremos nós, ou os nosos descendentes, se non nos libramos das grandes centrais nucleares, das armas nucleares e dos déspotas que se creen enviados divinos para devolver a gloria eterna aos seus pobos. Tarde ou cedo, haberá un desequilibrado -como os que hoxe están na Casa Branca e o Kremlin- que se verá coa auga ao pescozo e provoque unha explosión nuclear.

Visto o de hoxe, parece que será máis temperán que tarde. Polo menos que fagamos algo, pronto.