Por que as administracións son tan lentas cos traballadores migrantes?

Empezamos a semana coñecendo que, segundo CCOO de Catalunya, o 78% dos traballadores que son atendidos polo Centro de Información para Traballadores Estranxeiros da central sindical faio en situación irregular.

Por sectores, os máis afectados, segundo as persoas atendidas que traballan irregularmente, son o ámbito do fogar (38,5%) e os servizos terciarios e a hostalaría (35%). O sindicato concluíu que o 73,5% do traballo irregular concéntrase nestes sectores, nos que as mulleres son maioría entre os empregados en situación irregular.

Con estes datos achegados por CCOO, que se intuían pero non eran públicos, preguntámonos que está a pasar. É que as empresas ou as mulleres que traballan no servizo doméstico queren que sigan traballando en negro? Haberá algúns casos, pero son unha minoría. O problema vén cando as traballadoras e traballadores teñen que renovar o permiso de residencia. Aí empeza o calvario para esas persoas: un tour por oficinas, contactos con funcionarios, algúns dos cales non axudan moito a facilitar as cousas. Esquécense de que están a tratar con persoas con poucos recursos, que necesitan o soldo para poder vivir e, en máis dun caso, enviar algún diñeiro ás súas familias. Non é ningunha bobada, é un drama.

Non é un caso illado, son moitos os que se dan, e é hora de empezar a denuncialos. En Esplugues de Llobregat, municipio do Baix Llobregat, na provincia de Barcelona, unha traballadora do fogar leva meses tentando que lle faciliten o informe de arraigamento laboral para obter a residencia por traballo, documentación necesaria para que a autoricen a traballar. Para iso, necesita que lle ofreceron un contrato de traballo. Iso parece ser o que marca a lei.

Esta persoa afectada pediu entrevistar con alguén dos servizos sociais, cita que tardaron varios meses en darlle (servizos situados en Can Vidalet, no mesmo municipio). Chegado o día da reunión, a persoa que a atendeu —unha muller, por certo— indicoulle que, para obter o informe, debía facer un curso de catalán de dous meses de duración. Non llo podían dicir antes? Ata que non terminase o curso, non poderían darlle “o papel”.

Pasaron os dous meses. Co certificado de realización do curso en man, foi presentar a petición xunto coa documentación requirida. Pasaron dous meses máis e, ante o silencio do concello, a afectada chamou para preguntar como ía o seu trámite. A resposta foi que só constaba a petición, pero que non achegara a documentación. Por sorte, ela gardara o documento selado de entrega. Pero, aínda así, dixéronlle que non atopaban a documentación adxunta e que debía volver presentala. A afectada tirábase dos pelos, porque, si non chega a chamar, nin se decatou. E mentres tanto, o tempo segue pasando para ela. En total, dentro de dous meses fará un ano desde o inicio do papelorio, e ela, ten que vivir do aire, da súa familia ou traballar en negro?

Esta persoa está a facer o que pode para sobrevivir, pero é indignante que haxa funcionarios con tan pouca sensibilidade, que realicen tan mal o seu traballo e que, aínda así, poidan durmir tranquilos cada noite. Algo haberá que facer. É certo que non todos os funcionarios son iguais, pero tamén é innegable que hai demasiados que non cumpren co seu traballo.

Ante estes casos concretos, CCOO de Catalunya denuncia esta situación e reclama unha regularización extraordinaria para as persoas en situación irregular, ademais de garantir que os trámites sexan máis áxiles.

O pasado 20 de novembro aprobouse o novo Regulamento de Estranxeiría en España, cuxos obxectivos son: menos trámites, máis seguridade xurídica, máis axilidade e maior protección para os traballadores. Que se pretende? Facilitar a integración de persoas migrantes a través de tres alicerces fundamentais: inclusión, formación e emprego, así como o fortalecemento do vínculo familiar.

O problema é que, até o 20 de maio deste ano, non entrará en vigor. Catro meses máis de espera e desesperación para os afectados.

Nas administracións, a rapidez non forma parte do seu traballo. Xa vai sendo hora de que cambien os sistemas. Do aire só viven os globos, non as persoas que sofren a lentitude das administracións con trámites burocráticos longos e, nalgúns casos, interminables por culpa de funcionarios incompetentes. Axilidade, responsabilidade e compromiso, iso é o que se necesita! As persoas non son números, teñen sentimentos e sofren.