Unha mirada ao futuro

Como podemos frear a roda da desigualdade? Segundo Maquiavelo: “Os pobos, de cando en vez, se seica algunha vez, rebélanse por causas razoables”

Como xogan os políticos para renovar o compromiso coa mocidade de Galicia? Os partidos políticos tradicionais ofrecen “o mellor que pode existir, imaxinar ou desexar”, pero que lamentablemente non cumpren. Como dicía Louis Dumur: “A política é a arte de servir dos homes facéndolles crer que se lles serve a eles”.

En España, o 27,8% dos adolescentes viven en fogares en risco de pobreza. Se non cambian as dinámicas sociais, políticas e económicas, os índices de pobreza seguirán aumentando, como unha herdanza que pasa de pais a fillos difícil de deter. Neste contexto, a Unión Europea advirte que o ritmo de perda de mozas en Galicia é moito maior que o do conxunto da UE. O envellecemento poboacional agrava aínda máis esta situación.

A mocidade galega enfróntase a diversos desafíos no seu día a día. En case a metade do territorio galego, as persoas maiores de 60 anos triplican aos menores de 20 anos. Ademais, o índice de envellecemento é alarmante. Segundo o Instituto Galego de Estatística (#IGE), as cifras poboacionais de referencia en Galicia, con datos pechos a mediados de 2024, reflicten unha tendencia demográfica preocupante en comparación con exercicios anteriores. A zona rural é a máis afectada por este despoboamento.

Como podemos frear a roda da desigualdade? Segundo Maquiavelo: “Os pobos, de cando en vez, se seica algunha vez, rebélanse por causas razoables”. Quizá sexa o momento de traballar e propor ideas para un cambio, expondo unha serie de medidas que poidan traducir en políticas públicas:

• Garantir o acceso á vivenda. A vivenda é un dos grandes retos actuais. Para a poboación máis nova, serían necesarias axudas concretas e específicas que aseguren o acceso a unha vivenda digna.
• Previr o fracaso escolar derivado da pobreza ou a exclusión social. Estes factores afectan negativamente ao rendemento educativo dos mozos, quen, en moitas ocasións, deben priorizar o traballo para subsistir e non poden continuar estudando.
• Traballar desde a orientación coas familias para evitar situacións de abandono escolar.
• Mellorar as condicións laborais, reforzar os servizos educativos e aumentar os salarios.

Estas son algunhas das medidas máis urxentes que afrontar e que permitirían dar os primeiros pasos cara a un cambio necesario.

A realidade da mocidade en Galicia, a necesidade de mellorar as políticas públicas que lles afectan e o novo contexto social deben ser os obxectivos prioritarios dos nosos Gobernos.