Foise o 2024 con alivio, pois non foi un bo ano. Estamos nos primeiros días deste novo ano, ao que recibimos coa esperanza de que sexa mellor. A ilusión, esperanza e, por suposto, o esforzo de cada un deben ser os motores para cumprir os propósitos, en maior ou menor medida. “Ano novo, problemas vellos?”, é evidente que as cousas non se solucionan nun dicir amén, nin cun cambio de calendario, nin coas uvas e as súas os desexos. A vida é máis complicada que iso. No entanto, sempre hai que manter a ilusión, acompañada de esforzo e algo de sorte.

En Catalunya, a cúpula da ANC, ante o panorama de "bajón" do independentismo, tenta facer fronte ao cansazo de moitos simpatizantes que creron en promesas que non se han incumpridas, e é evidente que perderon apoio na rúa. As enquisas mostran o seu declive. Ante esta situación a ANC, quere reactivar e teñen previsto presentar unha nova folla de ruta que someterán aos seus “asociados” para volver ás rúas, tensalas e xerar un enfrontamento entre independentistas e os que non o son. Tentan pasar do enfrontamento verbal ao físico co non independentistas, que son maioría. Deben lembrar que nos momentos máis álxidos do procés, estes últimos, por prudencia, permaneceron en silencio. Agora, os dirixentes, que por certo viven moi ben, farán un chamamento para saír ás rúas de novo. Terá éxito? A xente está cansada do vivido. O que buscan é volver á normalidade, que as empresas regresen a Catalunya, que esta terra sexa a locomotora do país, que se fale dela por razóns positivas e non polas accións violentas que só espantan investimentos, empresas e mesmo cidadáns.

Mentres tanto, Òmnium, entidade que apoiou ao independentismo xunto coa ANC, e consciente da situación actual en Catalunya tras a vitoria de Salvador Illa, recoñece que o independentismo foi derrotado nas urnas, o que tamén supuxo a perda da maioría no Parlament, marcando así o fin do procés. Este xoves, o seu presidente, Xavier Antich, a través dun vídeo, fixo un chamamento á súa militancia, que na súa maioría –180.000 socios– sente decepcionada e calada. No vídeo, Antich alerta sobre a necesidade dun xiro de 180 graos no soberanismo para fortalecer. É urxente cambiar a inercia á deriva, referir ao ciclo de desánimo e frustración que paralizou o movemento. Segundo o líder de Òmnium, os próximos catro anos son cruciais para endereitar o rumbo do catalanismo.

Antich defende que a misión do país é “construír un nós inclusivo que faga de Catalunya un país orgulloso de si mesmo”. Estas son as grandes liñas das reflexións de Òmnium, que se sitúa tras o xiro da ANC, que aposta pola confrontación. As discrepancias entre Òmnium e a ANC seguen sendo notorias, o que fai difícil unha acción conxunta, aínda que ambas as entidades se proclamen na mesma dirección da unidade . O independentismo está dividido, con fracturas profundas e métodos diferentes. Haberá folla de ruta conxunta? Neste momento non, pero quen sabe no futuro: ANC e Òmnium, separadas. ERC e Junts, tres cuartos do mesmo, e a CUP, reflexionando tras a perda de confianza de boa parte do seu electorado.

Pola súa banda, o novo presidente da Generalitat de Catalunya, Salvador Illa, optou por centrar en gobernar, buscando recursos para inxectalos nos sectores máis necesitados: sanidade, educación e infraestruturas. Un exemplo diso deuse este xoves, cando a Consellera de Territorio e portavoz do goberno, Silvia Paneque, anunciou que xa se pecharon os traballos para o traspaso de Rodalias á nova empresa mixta entre o Goberno e a Generalitat. Con este proxecto, o goberno de Illa quere cambiar a compañía ferroviaria, cun investimento de 77 millóns de euros nos próximos dous anos e 39 accións previstas. A Consellera Paneque e o presidente de Renfe, Raúl Blanco, sinalaron que a seguridade e a mellora da información en tempo real aos usuarios serán prioridades.

Salvador Illa logrou transmitir tranquilidade a gran parte da sociedade, que o percibe como unha persoa serena, centrada na súa folla de ruta. Algúns o comparan cun Pujol comedido, mentres que outros cremos que, se segue a estratexia “moderada” de Josep Tarradellas, adaptada ao socialismo actual, gañará na cidadanía máis confianza. Illa, que non é precisamente un home de chistes nin excesiva simpatía, logrou achegar calma e, até agora, vese que o financiamento –baixo o nome que sexa– pendente de cumprir por parte do goberno de Pedro Sánchez parece que traerá máis recursos a Catalunya, algo que lle fai moita falta. Así están as cousas en Catalunya: tranquilidade, pero coa ameaza de quen non admiten que perderon a batalla e pensan que aínda toca loitar.