A primeiras horas da mañá do domingo saltaba a noticia de que o gañador das eleccións venezolanas, Edmundo González, pedira exiliar en España. A súa chegada esperábase para primeiras horas da tarde a bordo dun avión militar español que fora a Caracas a buscalo. Foi todo tan rápido que deixou sorprendido a máis dun, e aos seus votantes un pouco desconcertados pola decisión sen saber o que sucedera.

A situación do gañador das eleccións era xa insosteible no seu país onde o autoproclamado vencedor, coas trampas da que é un auténtico mestre, o ditador Nicolas Maduro, estaba a facerlle a vida imposible até tal punto que González Urrutia levaba un mes na embaixada dos Países Baixos e días antes de o seu marcha trasladar á Embaixada Española.

Os votantes de González atrevéronse a levar a cabo varias manifestacións masivas, algunhas das cales terminaran con mortos, feridos e miles de detidos pola intervención brutal da policía. Unha situación que levara á UE a denunciar a fraude, así como EEUU, e países como Brasil, Arxentina ou Chile.

A vida do gañador das eleccións corría perigo, por iso a súa decisión de saír de Venezuela, porque un partido non pode seguir loitando polo seu país. Os exiliados, amigos e María Corina consideraban que a súa marcha era necesaria. Claro que a súa saída non se fixo da noite para a mañá, senón que levou algúns días e a intervención de varios países foi necesaria.

A República Dominicana foi o escenario elixido para terminar as negociacións que se iniciaron varios días antes. Nese encontro, participaron Estados Unidos - Antony Blinken?-, Venezuela, -Delcy Rodríguez. e unha representación do goberno de España,do que se descoñece o nome, aínda que todo apunta - a pesar de non formar parte do goberno- a Rodriguez Zapatero. Tras esa reunión, o ditador Maduro autorizou a saída de González.

O mesmo día da chegada a Madrid do xa exiliado vencedor das eleccións, a vicepresidenta e muller forte do goberno bolivariano, Delcy Rodríguez, afirmaba en redes sociais que o seu goberno mantivo “amplas negociacións con España”. Por contra o ministro de exteriores, José Manuel Albares, rexeitaba a existencia de negociacións con contrapartidas e manifestaba que a petición e o traslado foi a petición propia de Edmundo González.

Xa se sabe que, nestes temas, en política, non se adoita explicar as negociacións como foron e en moitas ocasións cóntase o contrario do que en realidade sucedeu. Choca, ou non, a participación de Rodriguez Zapatero, quen por certo estivo moi calladito en todo este proceso dos resultados electorais manipulados por Nicolas Maduro. É coma se o tema non fóra con el, situación que lle deixou retratado, claro que non pode ir en contra de quen lle está pagando tan ben os seus servizos. Por que o fixo Zapatero? Nesta ocasión, non foi por diñeiro, senón por lavar a súa imaxe e por salvarlle a papeleta a Maduro, que se quita a un gran “estorbo” de encima. De todas as maneiras, o feito por Zapatero, o Bambi transformado en voitre, non lle vai a servir para devolverlle a confianza perdida.

Maduro, unha vez máis, saíuse coa súa de sacar do país aos políticos que lle molestan, algúns están no cárcere, pero outros opositores que acaban fóra do país. En España atópase Antonio Ledezma, exalcalde de Caracas, que tubo que saír do país; Leopoldo López tamén se exiliou en España; Juan Guaidó viño a España, onde estivo algúns anos para finalmente marchar a Miami. Estes son os máis coñecidos, pero son moitos máis, Ademais dos 9 millóns de venezolanos que tiveron que abandonar o país buscando unha vida mellor pola ditadura na que viven.

As negociacións entre España e Venezuela existiron coa mediación e o visto e prace de EEUU. Que a “doce” Delcy, a das maletas no aeroporto de Barajas, é a que estivo metida no “allo”, é certo, e que Zapatero como asesor de Maduro tamén participou é algo que non poden negar. Que todo foi un paripé, é algo que a ninguén se lle escapa por moitas declaracións que fagan para desmentilo.

O problema virá agora con Maria Corina, a próxima vítima por partida dobre de Maduro e por suposto a maioría do pobo venezolano que seguirá padecendo unha ditadura da que crían que poderían saír.