Netanyahu: un tolo, un asasino

Netanyahu volveuse tolo, é un asasino ao que hai que deter para que non siga o seu particular cruzada de exterminio. 

Na madrugada deste martes coñecíase a triste noticia da morte de sete cooperantes da ONG World Central Kitchen do cociñeiro español José Andrés, tras o brutal bombardeo do exército Israelita sobre os tres vehículos nos que ían as persoas falecidas, cuxo único obxectivo era repartir comida aos miles de palestinos que están a sufrir a fame negra inxustificable imposta polo primeiro ministro Netanyahu ao prohibir a entrada de alimentos en Gaza. As consecuencias das prohibicións  pódense ver nos centos de imaxes que nos chegan a diario da situación extrema na que se atopan: nenos desnutridos que morren, nais que choran desesperadas ante a impotencia de non poder dar para comer aos seus fillos. Mortes por todas as partes, un despropósito que non ten xustificación algunha.

Ante a repulsa que causaron estes asasinatos, Netanyahu saíu explicando que o Exército israelí matou de forma "non intencionada" ao sete traballadores humanitarios. É a escusa para non recoñecer que si fora intencionado. A ONG declarou que comunicaran ao Exército israelí os movementos do convoi, cuxos vehículos levaban os logos visibles da ONG. O ataque produciuse cando os tres vehículos e os seus ocupantes abandonaron o seu almacén, onde depositaran máis de 100 toneladas de alimentos levados a Gaza pola ruta marítima e que ían ser distribuídos ás persoas que se atopan na zona.

Os ataques aos tres coches non teñen nada de inocente: son un aviso serio aos cooperantes que aínda seguen prestando axuda.

José Andrés suspendeu a axuda humanitaria tras atopar desolado polo sucedido. As reaccións non se fixeron esperar e pídeselle ao goberno israelí explicacións do suceso. Dentro do país tamén xurdiron - desde hai xa tempo- voces críticas contra Netanyahu, ao que lle piden que dimita. As protestas contra o primeiro ministro e o seu goberno foron en aumento. Voces que critican a política bélica de Netanyahu e a súa falta de diálogo para chegar á paz.

O asasinato do sete cooperantes é outra das liñas vermellas que vén cruzando  o mandatario israelí, que converteu esta guerra contra os palestinos nun exterminio. A situación chegou a un límite no que se fai necesario parar a tolemia deste primeiro ministro cuxo obxectivo non é vingar os mortos ou rescatar aos reféns que reteñen os terroristas de Hamas, senón facer desaparecer a toda a poboación.

Teño amigos israelís cos que me identifico. Viaxei a Israel en varias ocasións, o que non quere dicir que exclúa aos palestinos aos que sempre respectei e considero que teñen dereito a un país propio, sen tutelas, sen roubos de terra por parte do goberno de Israel. Considero que as  actuacións do exército mandado por Netanyahu deben terminar, é un xenocidio o que se está facendo contra o pobo palestino.

Todos condenaron os ataques de Hamás o 7 de outubro do 2023 ao Kibutz de Kfar Aza, onde agrediron e mataron sen piedade a todas as persoas que se atoparon no seu camiño e levaron reféns, algúns dos cales morreron no peche, e outros seguen secuestrados sen coñecer si están vivos ou mortos. Que Hamás é un grupo terrorista que condiciona ao pobo palestino é sabido, agora ben, o que veu a continuación non se xustifica. Netanyahu volveuse tolo, é un asasino ao que hai que deter para que non siga o seu particular cruzada de exterminio. O pobo que se di elixido `por Deus” - creo que Deus non fai distincións- debe saír á rúa e pedir que se marche, e que sexa xulgado por crimes de guerra.  Netanyahu é un tolo, un asasino.  Esta madrugada de martes sumou sete cooperantes máis a longo prazo lista de asasinatos, Cantas persoas máis teñen que morrer para que o horror termine?