Pablo Iglesias veña de Yolanda Díaz: Podemos márchase de Sumar

Hai cousas que se deducen, non porque se teñan unhas habilidades mentais especiais, é sinxelamente porque a traxectoria dos autores deixa pistas. Non fai falta ter unha bóla de cristal para coñecelo, nin ser adiviña, é algo máis sinxelo como a lóxica dos actos que os delatan. 

Un día antes da celebración do 45 aniversario da Constitución española, a secretaria xeral de Podemos, Ione Belarra - autorizada por Pablo Iglesias- anunciaba que os seus cinco deputados, entre os que se atopa ela, abandonaban Sumar e pasábanse ao Grupo Mixto. Segundo explicaba, “fora unha decisión difícil pero imprescindible para cumprir co mandato da xente que cree en Podemos”.  A noticia collía ao partido de Yolanda Díaz de “sorpresa”, segundo eles decatáronse da decisión polos medios de comunicación, ninguén llo comunicou previamente, nin o expuxeron.

A boa nova fora anunciada polo dono de Podemos Pablo Iglesias nos medios de comunicación, como non podía ser doutra maneira. É que o núcleo duro do partido decidiu que como Irene Montero non é ministra, o país vaise camiño do precipicio, que sen ela, nin el mesmo, as cousas non funcionan. Impórtalles tres pepinos o país, o partido e converter os seus cinco deputados en tránsfugas. Que é iso?  O calificativo que só lle aplican aos demais. Eles son os elixidos para salvar a España, ao mundo. 

Aos cinco deputados elixírono porque ían dentro da plataforma de Sumar e non teñen ningún mandato dos votantes aos que foron defraudando, os resultados nas anteriores eleccións así o demostran. Dicía Sófocles que “sempre se repite a mesma historia: cada individuo non pensa máis que en si mesmo”. Iso é máis vello que o mundo. A actuación das persoas non evoluciona, seguen os mesmos patróns en calquera época. A ruptura de Podemos con Sumar non é un tema ideolóxico, é un tema de protagonismos e de diñeiro.

A pregunta que non responden as lideresas azamboadas e o terrateniente do casarío é, como non foron consultadas as bases nunha decisión deste calado? Sinxelamente porque  Igrexas é o amo e as súas mulleres as capatazas que gardan a facenda e executan as súas ordes. Todo iso dentro do feminismo que tanto defenden as dirixentes de Unidas Podemos. Un grupo tan pequeno que se pode contar con cinco dedos e sobran dous. Son os que  manexan Podemos e despois, para disimular montan os seus comités…  Dicía o cómico estadounidense Fred Allen que "un comité é un grupo de persoas carentes de preparación, nomeadas por outras carentes de disposición, para facer algo carente de utilidade". 

Que vai suceder agora? Algo moi sinxelo, o que querían as implicadas e o xefe era ter notoriedade, marcar perfil propio, que Pedro Sánchez ou o ministro Bolaños chámenlles para negociar con eles os orzamentos e demais, o ter voz propia e ás súas no Congreso. Ter presenza nos medios de comunicación e preparar a candidatura para as eleccións europeas que previsiblemente encabezará Irene Montero - cun bo soldo- e realizar a mesma xestión que fixo no seu cargo de ministra. Se chega a saír, vaise a decatar Europa enteira do que vale Montero. 

Pero esa estratexia non quedará aí. O seu obxectivo é cargar a Yolanda Díaz, pedir a súa dimisión se queren que volvan ao curro. Conseguirano? Por tentalo non vai quedar, Se antes o espectáculo estaba servido na política española, agora será moito máis; desde dentro das institucións nas que están e desde fóra con el “xornalista” que conta mentiras desde os seus medios de comunicación propios, porque os que estaban preto del, que o levantaron, xa se cansaron das críticas que lles fai cada vez que pode.

As diferenzas xa empezaron nos territorios, os Comúns de Colau piden que devolvan a acta de deputados porque incumpriron o acordo bilateral que asinaron con Sumar no que queda moi claro o funcionamento do grupo parlamentario, A persoa de Podemos que saíu por Barcelona é Lilith Verstrynge, a desaparecida secretaria de organización que finalmente conseguiu ser deputada, como no seu día foi o seu pai, pero pola Alianza Popular de Manuel Fraga.