De momento hai dúas datas moi importantes; o 15 e o 17 de xaneiro. A primeira pode ter repercusión na segunda. O 15 de xaneiro, coñecerase a sentenza do Caso Palau e saberase se os políticos de CDC sairán “salpicados” e isto pode modificar os pactos entre os partidos independentistas para facerse coa presidencia da Generalitat e que non cheguen a materializarse.

A CUP dará o seu voto a Junts x Catalunya, nestas circunstancias? A outra alternativa, Catalunya en Comú Podem prestarase a suplir aos antisistema cos seus votos, despois de dicir por activa e por pasiva que non apoiaría a un goberno independentista? En política nunca dúas máis dúas son catro, senón que depende.

A sentenza do Palau e a estancia dos deputados de ERC e Junts x Catalunya en Bruxelas, e sen a posibilidade legal, de poder votar ao candidato pode marcar a posible investidura do novo presidente da Generalitat, que por moito que o reivindique para Puigdemont, non volverá ocupar de novo o cargo, por razóns máis que obvias.

Se non regresan todos como parece o máis probable, a non ser que no último minuto aterre un avioneta con todos eles xuntos, na porta do Parlament, será posible? A situación non se dará. Tamén queda a alternativa de que todos eles renuncien, ocupen os seus lugares os seguintes das respectivas listas, somen votos, e apóienlles os da CUP, pero quen será o candidato a presidente entón? Estou a facer moitas conxecturas.

Pero que pode ocorrer se a CUP non os vota pola sentenza do Palau? Esa é a cuestión que se pode presentar o día 17.

Tampouco hai que esquecerse, da composición da Mesa do Parlament e a elección da persoa que debe ocupar a cadeira de brazos da presidencia, que tampouco está nada claro. Seguen as negociacións, pero parece que Carmen Forcadell, se non hai cambios, non será a elixida. O custo “emocional” que tivo na anterior lexislatura non lle anima a estar en primeira fila política, polo que poida pasar. Tampouco llo propuxeron formalmente os partidos.

Visto o panorama, os próximos días van ser realmente complicados. Así é a política, e como dicía Otto von Bismarck: ”A política non é unha ciencia exacta”