​Catro de cada dez traballadores dos municipios galegos son temporais

A temporalidade afecta a catro de cada dez traballadores de concellos galegos de menos de 50.000 habitantes, que son todos menos as sete cidades. En concreto, o 42,7% dos traballadores destes municipios é persoal laboral temporal.

En cifras, con información de 2016 e 2017, o persoal laboral temporal ascendía a 5.163 traballadores, dun total de 12.104 empregados públicos (2.888 son laborais fixos). Por provincias, a temporalidade rolda o 60% en Lugo e Ourense (58,5% e 58,2%, respectivamente), mentres que é do 40,5% na Coruña e baixa ao 29,4% no caso de Pontevedra.

"O nivel de precariedade supera todos os límites do permisible", segundo advertiu Antonio Javier Ferreira, un dos autores do último informe que presentou este luns a Red Localis, que contén estes datos.

O estudo, Radiografía da xestión de recursos humanos nos concellos de menos de 50.000 habitantes: condicionamentos previos e propostas de solución, establece tamén que é necesario un marco normativo propio que homoxeneice os criterios para este tipo de municipios.

Así o destacaron Alberto Vaquero e Miguel Ángel Santirso, quen, xunto con Concepción Campos --que non participou na rolda de prensa--, completan a listaxe de autores.

OBXECTIVO DO 8%

Na súa intervención, Santirso explicou que a precariedade afecta á credibilidade destas administracións locais, lastradas pola conflitividade xurídica que leva a que numerosos empregados públicos se convertan en indefinidos, aínda que non fixos.

Ferreira, pola súa banda, criticou o "desinterese" do lexislador, tanto estatal como autonómico, nestes concellos, e comentou que os orzamentos xerais aprobados en xuño abren a porta a procesos de consolidación, co obxectivo "ideal" marcado pola Unión Europea de reducir ata o 8% a temporalidade "no futuro".

Fronte a isto, Vaquero sinalou que a taxa de persoal "tende a subir", nun escenario de políticas "conxunturais e de parcheo" no que os programas subvencionados, ben polo Goberno central ou ben polo Executivo autonómico, acaban facendo que sexa "o concello o que soporta o custo final".

E é que, nun contexto no que funcionan "claves clientelares", segundo indicou, ante reducións de financiamento, os consistorios "seguen tendo o persoal", e, por tanto, a obrigación de sufragar os seus soldos.

Respecto diso, o documento da Red Localis recolle unha referencia ás retribucións "moi baixas" que se dan nalgúns destes concellos de menos de 50.000 habitantes, con supostos nos que a temporalidade chega a ser igual ou superior ao 70%, segundo apuntou Ferreira.

SOLUCIÓNS

O estudo expón varias "solucións" para combater a "rixidez" do réxime legal, a "paulatina politización" do emprego público, a "inexistencia de planificación" e desaxustes en épocas de bonanza económica e crise, que levan "ineficacia e ineficiencia".

Entre elas, os expertos mencionaron a relevancia de que haxa "investimento" na consolidación dos postos de traballo e que se aborde "unha regulación específica" para o persoal ao servizo das administracións locais pequenas.

A colaboración supramunicipal e a fusión de municipios "poden liquidar problemas", pero o consello destes especialistas é "ver en cada caso" se é máis adecuado este tipo de medidas ou os convenios de colaboración, por exemplo.

Así mesmo, considera que "falta" a figura do directivo público profesional, baleiro que se suple por concelleiros con dedicacións parciais ou exclusivas e persoal eventual, é unha situación "para superar".