O patrón tentou botar da balsa do Villa de Pitanxo ao sobrevivente ganés, oíu unha testemuña do barco rescatador

As declaracións dos mariñeiros do  'Praia Menduiña 2', que rescatou a única balsa con náufragos, corroboran o testemuño do traballador africano.

O patrón cambiou de versión sobre a causa do naufraxio no propio pesqueiro que os salvou. Ademais, o sobriño do patrón tratou de intimidar a Khewsi, segundo estes testemuños.

A Xustiza acaba de admitir a trámite unha querela de familiares dos 21 falecidos polo afundimento en augas de Terranova (Canadá) do 'Villa de Pitanxo' contra o patrón do barco, Juan Padín, e a armadora, Pesqueiras Nores Marín, por presuntos delitos de homicidio por imprudencia grave, contra os dereitos dos traballadores e encubrimento.

"Coidado co que dis ao chegar a terra". Estas foron as palabras que o sobriño do patrón do 'Villa de Pitanxo' e un dos tres sobreviventes á traxedia, Eduardo Rial, díxolle a outro dos seus compañeiros que logrou saír con vida do naufraxio, Samuel Kwesi.

Así se desprende de a declaración que realizou ante a unidade de Policía Xudicial da Garda Civil un dos mariñeiros do 'Praia Menduiña 2', o buque que rescatou aos tres sobreviventes e a varios corpos do Pitanxo, que se afundiu o pasado 15 de febreiro a 450 quilómetros da costa de Terranova (Canadá).

Das súas palabras, xunto coas de moitos outros compañeiros, despréndese que Samuel sería o tripulante achado con vida do Pitanxo que mostraría unha actitude "máis afectada", xa que "choraba continuamente".
 

ACTITUDE A bordo DO BARCO QUE Os RESCATOU
Mentres tanto, o patrón do barco, Juan Padín, e o seu sobriño, Eduardo Rial, estaban máis acougados. "Eduardo dedicábase a cantorrear polos corredores, bebendo cervexa", explica outro dos mariñeiros do 'Praia Menduiña 2'.

Nas súas declaracións, ás que tivo acceso Europa Press, varios dos tripulantes aseguran que nunha ocasión, no comedor do barco, Eduardo chegou a dicirlle a Samuel que "tivese coidado co que falaba" xa que "non era unha broma". "Coidado co que dis que isto é unha cousa moi seria", asegura escoitar outro dos mariñeiros nunha conversación na que se falaba dos motivos da traxedia.

Nos seus testemuños, un dos tripulantes, que coñecía a Eduardo Rial por traballar con el anteriormente, manifesta que o sobriño do patrón asegurou á súa chegada ao 'Praia Menduiña 2' que o seu tío mentía, que non pitara o abandono do barco, pero que el diría o que Padín dixéselle.

Ademais, nun primeiro momento, á súa chegada ao 'Praia Menduiña 2', Padín asegurou ao patrón de leste e ante outros mariñeiros que o motivo do naufraxio foi que o barco embarró (o aparello utilizado para pescar quedou enganchado no fondo do mar), polo que se iniciou a manobra de viraxe aos poucos, o que provocou a entrada de auga e finalmente a parada dos motores.

Esta versión apoiaría á que conta Samuel dos feitos. Este último engade que os mariñeiros lle pediron ao capitán que soltase cable, pero este fixo "caso omiso" e o barco acabou afundíndose.

CAMBIO DE VERSIÓN
Con todo, Padín cambiou a súa versión xa dentro do 'Praia Menduiña 2' e mantena na actualidade, subliñando que o motor se parou antes da entrada de auga ao buque. Ademais, agora di que o embarre produciuse moito antes do naufraxio e que non foi a causa do mesmo.

Entre as súas declaracións, varios de os mariñeiros indicaron que os tres sobreviventes reuníronse polo menos durante unha ocasión no camarote que compartían Eduardo Rial e Juan Padín, xa que Samuel non durmía con eles.

Nesta reunión, segundo indica un dos pescadores que estaba nunha cuarto parede con parede do deles, púidose escoitar como Padín falaba e case non deixaba dicir palabra ao resto. Tal como relata, a súa sensación é que o patrón estaba a orientar a Samuel e a Eduardo sobre a forma na que tiñan que relatar os acontecementos.

BALSA SALVAVIDAS
Entre outras declaracións, chama a atención o relato que Samuel contou a varios dos mariñeiros de como logrou acceder a unha das balsas salvavidas, onde foron achados os tres sobreviventes.

Así, Kwesi díxolles que tivo que lanzarse a ela e que a primeira reacción de Juan Padín e do seu sobriño foi empuxalo cara a fóra. "Logrou saltar sobre unha das balsas salvavidas na que estaba, entre outros, Juan Padín e Eduardo. Nese mesmo instante Juan e Eduardo verbalmente indicábanlle que se fose fose da balsa", indica outro dos mariñeiros.

Con todo, Samuel non fixo caso, xa que quedaría tirado no medio do mar, polo que quedou dentro da mesma e adoptou as medidas que el creu máis convenientes para a situación, xa que non levaba posto o traxe de supervivencia.

Unha vez alí, a medida que ían pasando as horas, varios dos seus compañeiros perderon a vida por hipotermia, polo que el atou os seus corpos para que non caesen ao mar, xa que a balsa tiña un buraco. Con todo, algúns deles si se perderon.

Ademais, os mariñeiros tamén aseguran que tanto Samuel como Rial destacaron que non existiu sinal algunha para o abandono do barco.