A gran metedura de pata do deus serbio Novac Djokovic

Novac Djokovic @ep

Levamos uns cuantos días metidos de cheo no culebrón do tenista serbio Novac Djokovic e a súa participación no Open de Australia como consecuencia de non haberse vacinado, mentir ás autoridades australianas e pasarse de listo. Ao final, o tenista foi expulsado tras a sentenza da xustiza dese país, non poderá participar no torneo e ademais durante tres anos non poderá volver. É o resultado dun episodio que nunca debeu ocorrer, por moi número uno que sexa. As normas que aplica cada país hai que cumprilas, e máis cando o que está en xogo é a saúde. Neste partido do covid e as súas variantes, o número uno corresponde á responsabilidade das persoas, non ao individualismo dun tenista que se cre estar por encima de todos. Un erro que pagou moi caro na súa imaxe e por suposto, no que máis lle doe: o seu peto e o da súa familia.

As repercusións mediáticas da actitude irresponsable de Djokovic só acaban de empezar. O goberno francés ha dito publicamente que todos os profesionais que vaian participar  en o Roland Garros han de ter a pauta completa da vacinación, unha medida que deixará fóra deste torneo ao tenista serbio. Esta ausencia nas dúas competicións, de momento, vai supoñer deixar de gañar máis de tres millóns de dólares no Open de Austria e máis dun millón e medio de euros no Roland Garros. Unha operación que non deixou indiferente ao mundialmente coñecido tenista que posúe tanto o récord de maior cantidade de semanas como número uno, como do maior número de veces, e que finalizou o pasado ano como número uno. Dicía Marco Aurelio que pensa canto máis dolorosas son as consecuencias da túa ira que as accións que a orixinaron”.

Os deportistas, que son figuras e destacadas, ídolos para os mozos e nenos que soñan con alcanzar as súas metas, deben dar exemplo na súa vida profesional e persoal, cousa que non veu sucedendo con Djokovic. En demasiadas ocasións os seus ataques de ira deron a volta ao mundo cunhas imaxes nada ejemplarizantes para os seus seguidores -que son moitos, non hai que esquecelo-. O tenista, converteuse nun deportista prepotente, colérico e maleducado que deixa moito que desexar, e non é que sexa precisamente un exemplo para seguir. Adoitaba dicir o expresidente de EEUU, Thomas Jefferson, unha frase moi ilustrativa: “Cando esteas irritado, conta ata dez antes de falar; se estás moi airado, conta ata cen”, Consello que non debe coñecer o tenista ao que unha boa dose de humildade non lle viría nada mal. Nesta ocasión o seu gran erro tivo consecuencias moi graves na súa economía e a súa imaxe.

Xa se coñece que Djokovic foi e segue sendo o neno consentido do seu país, Serbia, onde o adoran como un verdadeiro deus e non só non recibiu ningunha crítica cara ao seu comportamento, senón que o defenderon e de que maneira . Parece coma se o tenista fose Serbia. Ningún medio do país criticou o seu comportamento. Lembremos que Serbia na actualidade ocupa o lugar número 93 no mundo na lista da liberdade de prensa, segundo Reporteiros sen Fronteiras. Algo do que non debería estar moi orgulloso o país.