Cinco con destino Moncloa

Carmen P. Flores

Din que as cousas e as persoas teñen un principio e un fin. En política a regra cúmprese. En ocasións o fin precipítase tan rápido que pouco se gozou do seu inicio. Son erros propios ou das compañías que se buscan e que axudan a que iso ocorra.


Valencia converteuse nos últimos tempos na cidade elixida por políticos e sindicalistas para realizar os seus congresos ou actos que queren deixar pegada. Por que a elixen? Poida que, por ser unha cidade Mediterránea, acolledora, cunha luz especial, con xesto amable e emprendedora. Por iso ou por algunha cousa máis que escápallenos, a cidade do Turia foi o escenario elixido o pasado sábado para que cinco mulleres- tres con máis poder que o resto- se haxan reunido nun “encontro” denominado ‘Outras Políticas’ e cuxa impulsora foi a vicepresidenta valenciana Mónica Oltra que tanta expectación levantou. Foi así por unhas cantas razóns, entre outras polas mulleres presentes, como as ausentes... Pero alí estaban Yolanda Díaz, Ada Colau, Mónica Garcia, Fátima Hamed e a anfitrioa, Mónica Oltra.


Mónica García, Yolanda Díaz, Ada Colau, Fátima Hamed Hossain, Mónica Oltra no acto Outras Políticas

Encontro de "Outras Políticas" @ep


Nin o encontro era casual, nin as cinco protagonistas tampouco. É unha operación ben orquestrada que pretende unir “ao feminismo” co obxectivo de chegar a Moncloa baixo o pretexto de empoderar á muller en política. Unha operación enganosa á que moitas feministas non lles gusta nin un pelo, e senón que llo pregunten ás que estaban presentes no acto e montáronlles un “pequeno” pito.


Yolanda Diaz, vicepresidenta segunda do goberno e líder da próxima plataforma electoral - hai que lembrar que non está afiliada a Unidas Podemos, senón que segue militando no Partido Comunista de España- foi designada a dedo por Pablo Iglesias, ninguén a votou en ningunha asemblea, nin noutros conclaves. Diaz é unha persoa que, baixo esa aparencia doce, voz melosa, suave, esconde unha dureza extrema. Quen a coñece adoitan dicir dela “non é ouro todo o que reloce”. Catalógalla de ambiciosa e en Galicia, a súa terra natal, non lembran dela nada destacable politicamente, salvo a súa ambición por medrar, sen importarlle pisar aos compañeiros. A mostra está é que deixou fóra do “encontro” ás súas compañeiras” ideolóxicas” Ione Belarra e Irene Montero. En Unidas Podemos están un pouco cansos dela. Pero Diaz, polo seu cargo, está a traballarse o seu futuro.


Ada Colau está a buscarse a súa saída da Praza de Sant Jaume. A segunda muller que ocupou o cargo de alcaldesa de Barcelona- a primeira foi Natividade Yarza no 1934 e fíxoo mellor que ela - ten mellor imaxe fóra de Barcelona que dentro. Foi sen dúbida a peor alcaldesa/alcalde elixida nas urnas que tivo a cidade Barcelona, que retrocedeu durante o seu mandato. Iso si, o seu soldo é o máis alto das cinco compañeiras do conclave valenciano: percibe 100.000 euros anuais, nada ten que ver coa promesa que fixo o seu partido que todos os cargos cobrarían tres veces o salario mínimo interprofesional (SMI), porque eles estaban á beira da xente, non da caste. Ao cabo de pouco tempo, os límites borráronse e xa na II Asemblea Cidadá, quitáronse varias cousas prometidas do seu ideario, entre elas, a limitación salarial. E é que ao final, pélaa é pélaa, como se di en Catalunya.


Mónica García, a aposta de Errejón para a alcaldía de Madrid, fíxolle a pirula ao seu xefe e non está a dar a batalla que dela esperábase na comunidade madrileña, quizais por iso, aspira a outra cousa. Mónica Oltra, cuxos inicios en política ilusionaron aos seus votantes, pero que co transcorrer do tempo, foise desinflando. As feministas non lle perdoan que, no afer do seu ex marido, tivese a boca pechada. Fátima Hamed, coñécella pola súa pelexa cos deputados en Vox na Asemblea de Ceuta, á que as feministas da súa zona critican por levar o hiyab, cando elas son contrarias a levalo.


Nas súas intervencións, Diaz, que debeu ver máis dunha vez a película Casabranca, dicía que isto é o principio de algo marabilloso, frase moi parecida á que dicía Humphrey Bogart na mítica cinta. Mentres que a estrela Colau afirmaba que “hai que sacar a política das siglas, e que isto quere ir de persoas, de obxectivos”. Toda unha demostración do xiro que Colau está a dar: quere marcharse do pacto con Unidas Podemos en Catalunya.


Valencia foi o escenario da obra de mulleres que queren abanderar o feminismo na política, cando todas elas foron elixidas a dedo por homes. E que agora pretende vender ás mulleres unha realidade que non existe. Tragásenllo as feministas? Isto case seguro que non, só as que están metidas no pastel. Por certo, aos xornalistas non lles deixaron facer preguntas, outro xesto máis de democracia e de dereito á información … Por certo, Pagáronse do seu peto as viaxes?


Sen comentarios

Escribe o teu comentario




He leído y acepto la política de privacidad

No está permitido verter comentarios contrarios a la ley o injuriantes. Nos reservamos el derecho a eliminar los comentarios que consideremos fuera de tema.

Máis opinión
Opinadores

Galiciapress
Praza da Quintana, 3; 15704 Santiago de Compostela
Tlf (34)678803735

redaccion@galiciapress.es o direccion@galiciapress.es
RESERVADOS TODOS OS DEREITOS. EDITADO POR POMBA PRESS,S.L.
Aviso legal - Política de Cookies - Política de Privacidade - Configuración de cookies - Consello editorial - Publicidade
Powered by Bigpress
CLABE