Pedro Sánchez matiza os indultos

“Se non os podes convencer, confúndeos”. É unha frase moi gráfica que pronunciou no seu día o presidente dos Estados Unidos, Harry Truman. En política, a teoría desta frase converteuse en práctica moi habitual, sobre todo cando non hai argumentos para xustificar determinadas accións. É bo? Non, pero si é práctico para aqueles que o aplican. Confundir ás persoas, levalas ao seu terreo, e facelas ver que o que explican é o mellor para elas, é tarefa fácil, sobre todo porque ao final, a cidadanía é como un gran rabaño de ovellas que necesita dun pastor para que lles guíe, e xa se sabe, pastores hai moitos que se ofrecen para ese “emprego”. Iso sucedeu sempre, e se non cae un meteorito, seguirá sendo así. É o máis fácil e non se necesita demasiado esforzo físico.

Pedro Sánchez @ep

Este martes, despois do consello de ministros comparecía ante os medios, - sen preguntas- o presidente do goberno, Pedro Sánchez, para dar conta a toda a cidadanía - xa o facía o día anterior no Liceo- dos indultos aos nove políticos cataláns. Facíao matizando a súa intervención do luns - con aspecto serio- e deixando claro que os indultos son con condicións: estarán inhabilitados durante seis anos e se o volven facer, terán que visitar de novo a prisión para cumprir integramente as penas impostas. Unhas matizacións realizadas para tranquilizar ao resto da cidadanía española - ou votantes socialistas que están en contra, un 65%-, baróns territoriais, e un bo número de membros da súa executiva. O presidente quixo explicar que os indultos están condicionados, é unha forma de tentar tranquilizar aos escépticos

A localización dalgúns dos invitados nas primeiras filas chamou poderosamente a atención. O presidente do goberno colocou ao Conde de Godó ao seu lado, e non á alcaldesa que estaba alén do Conde, que foi tratado como un “grande”. Será porque os votantes e militantes socialistas son ferventes lectores deste diario? Estou segura de que é así…. Quizais por iso a presenza de altos cargos de A Vangarda dentro da sala e nas primeiras filas foi numerosa. É un tema de amor crematístico ao goberno de Pedro Sánchez. O que non sabe aínda o presidente Sánchez é que o Conde de Godó é gafe, pero cada un elixe con quen se quere sentar, especialmente se é o organizador do acto.

Tras a comparecencia do presidente Sánchez deste martes, facía o propio o presidente catalán, Pere Aragonés, acompañado de todos os seus consellers. Facíao para tranquilizar ao sector independentista ao dicir que Sánchez debe ir máis aló da medida de “graza” e quere levar á mesa de “diálogo” a amnistía e un referendo pactado, e tratar a volta dos “exiliados”. Para redondear máis o seu discurso espetou que a decisión do goberno español de indultar aos presos é “un recoñecemento de que as condenas foron inxustas”. Todo un xesto de agradecemento do goberno catalán ao presidente Sánchez. Cambiarán as cousas en Catalunya, con esa actitude triunfalista de dobrar o brazo ao goberno? É unha interpretación á súa medida , aínda que estes días engordase varios quilos.

Ao final, o indulto non gustou a ningunha das partes por distintos motivos. Entón, por que se fixeron? Dicía Benjamín Franklin que “Non fracasei. Atopei 10.000 solucións que non funcionan”.