Esta semana, Santa, por certo, os partidos políticos han presentado oficialmente as listas coas que concorrerán ás eleccións madrileñas do próximo 4 de maio. Cada un deles fixérono en formatos diferentes, con caras novas, reconvertidas e as de sempre. Chámanos a atención a presentación do PP, cunha foto de familia na que se vía á “nova” fichaxe exprés Toni Cantou, o actor de éxito na política polas súas escenas de cambio de chaqueta rápido, coma se dunha representación teatral tratásese. E é que o guaperas, examigo de Miguel Bosé nos seus anos novos, atopou na política o seu escenario perfecto para interpretar calquera papel que lle interese.
Cantou, xunto a Toni Comín, son os dous políticos “modernos” que máis se cambiaron de partido sen ter en conta as ideoloxías. Os valores e principios lévanos nos petos, lugar onde se gardan as esencias crematísticas morais. “Os valores morais pérdense sepultados polos económicos”, dicía con bo acerto José Luis López Aranguren
A presenza de Toni Cantou nas listas do PP - nove días despois da súa marcha de Cidadáns por discrepancias coa liña de Inés Arrimadas- é todo un acto estudado con minuciosidade. Chega despois da súa marcha precipitada da Xunta de Cidadáns para aproveitar a presenza dos medios de comunicación, ofrecer declaracións, e ser o centro da noticia ao afirmar que deixaba o partido, que non daría o salto ao partido popular e que retomaría a súa carreira de acto. Pero, deixouna algunha vez?.
Só nove días despois o PP anunciaba a súa fichaxe, e a súa carreira de actor trasladábase agora aos escenarios da campaña electoral pepera, como número 5 nas listas de Isabel Ayuso. Que achega Cantou a esa lista? Pois sinxelamente dinamitar ao seu antigo partido para satisfacer o seu ego persoal e profesional , ademais de sumarse á operación de acoso e derriba que leva a cabo o fundador do partido laranxa Albert Rivera. Este que aparecía espido no seu primeiro cartel de campaña en Catalunya e que agora sae no papel cuché pola súa vida persoal.
O guaperas actor valenciano Cantou é un personaxe hábil, ninguén dubida que a traizón é o seu mellor argumento na obra da súa vida. Tamén que ten problemas coas mulleres, é de todos sabido: na súa vida persoal e política. As súas diversas saídas dos partidos políticos sempre foron ao ter enfronte a unha muller. Primeiro foi con Rosa Diaz, máxima responsable de UPyD, onde na súa primeira etapa era o rei do mambo e falaba marabillas da súa xefa Diaz. Ata que chegou o momento en que os resultados electorais non eran bos e os eloxios convértense en críticas feroces e en liderar unha rebelión para cargarse á súa mentora. Ante o fracaso do golpe, marchouse do partido para solicitar despois en Cidadáns. Todo ía de marabillas co seu amigo Rivera, ata que outra vez os resultados precipitaron a marcha do líder laranxa. Chegou á dirección do partido Inés Arrimadas e a historia repítese: primeiro afagos, xabón e cando os votos baixos, hai crises. De novo o actor cámbiase de personaxe, critica, lidera a rebelión e cando se ve perdido, márchase e o seu amigo Rivera atópalle acomodo no PP. Segunda xogada de Cantou.
Claro que se lles escapa unha cousa: é de novo, outra muller, Isabel Ayuso é quen lidera o proxecto. Fará tamén a xogada de cargarlla? Non hai ningunha dúbida de que o vai a tentar, pero neste punto atopou a horma do seu zapato e se o fai, a resposta será a mesma que nos dous casos anteriores. Toni Cantou só perde coas mulleres por moito que o apoien os homes. Será un machito hispano? Non se perdan a seguinte escena de como Cantou faille a rosca a Ayuso. “Quen a ser traidor inclínase, tarde volverá no seu acordo” dicía Tirso de Molina.
Escribe o teu comentario