Este é un luns glorioso para Catalunya. A presidenta do Parlament, Laura Borràs, dicía na televisión pública que “O venres haberá pleno de investidura e haberá candidato. Teño a obrigación de convocar o pleno de investidura". É evidente que ten a obrigación de facelo porque esgotou os prazos legais, nin máis nin menos. O orixinal fose facelo antes, non o último día. As cousas son así e encima non hai que presumir de cumprir a legalidade que se saltou máis dunha vez como é coñecido. A dúbida é se a presidenta admitirá a candidatura de Salvador Illa, o candidato máis votado nas eleccións. Hai dúbidas de que o acepte, porque Borràs é moito de 'borrar' e xa se lle apreciaron os primeiros síntomas de intolerancia cargándose ao secretario da Mesa do Parlament, o cal pode indicar que de paso se cargue a candidatura de Illa.
O que tamén se coñecerá -horas antes? - é a composición do novo goberno despois do preacordo conseguido este domingo por ERC e a CUP, que segundo o explicado polos dous partidos pasa porque os republicanos acepten as dúas propostas dos cupaires consideradas liñas vermellas: un protocolo para frear os desafiuzamentos e a prohibición de utilización de proxectís de precisión por parte de Mossos d Esquadra. Ademais de promover ao longo da lexislatura un novo referendo ou destinar un 25% do orzamento sanitario á primaria.
ERC e a CUP teñen xa un preacordo, aínda que non se coñece aínda se os antisistema entrarán a formar parte do goberno. Agora toca que JXCat, socio necesario, sómese ao pacto poñendo sobre a mesa as súas peticións. Chegarán a un acordo?, non queda máis remedio que así sexa por dúas razóns: dar unha imaxe de unidade do independentismo e porque queren seguir tocando poder e colocar á súa xente. En política hai pouca lírica e moito realismo prosaico… Así que, unha vez máis, espéranos unha semana entretida
A segunda acción gloriosa, a chegada ao espazo - tras dous días de atraso- do primeiro nanosatélite da Generalitat, ‘Enxaneta’, que foi lanzado desde o cosmódromo de Baikonur, Casaquistán, un pais da antiga URRS. O seu presidente, Musulmán Nazarbáyev, chamado “Líder da Nación”, estivo case trinta anos á fronte do país. A aposta de Enxaneta foi do conseller en funcións Jordi Puigneró, que quixo deixar o seu sinal como conseller e pasar á historia coa súa gran obra.
Algúns se preguntaron porque Puigneró elixiu este país cuxa Constitución establece como forma de Estado a República, territorialmente centralizada e fortemente presidencialista e personalista. Pois a resposta parece ser que vai no sentido de esquivar á Axencia Europea do Espazo que auga ponlle unhas cantas pegas e tamén porque Casaquistán é un país moito máis democrático que Europa, mellor dotado en materia espacial e ten máis connotacións ideolóxicas e estratéxicas de Catalunya.
Así que, este luns 22 de marzo, Día Mundial da auga, pasará á historia polo lanzamento do primeiro nanosatélite e polas declaracións da presidenta do Parlament de Catalunya de convocar o pleno de investidura. “Home xusto e honrado é aquel que mide os seus dereitos coa regra dos seus deberes”, dicía Henri Lacordaire. Pois iso.
Escribe o teu comentario