Laura Borràs, un debut que marca o seu talante partidista

Nin a pandemia, nin a crise social e económica que vive Catalunya son motivos suficientes para que a nova presidenta do Parlament de Catalunya, Laura Borràs, teña en conta que loitar contra estes tres graves problemas deba ser a prioridade dos gobernantes de Catalunya. Para ela as súas tres prioridades son: independencia, blindarse ela para burlar á xustiza española no suposto que sexa condenada por prevaricación e por tanto inhabilítena. O terceiro, seguir plantando cara ao Estado español. Nesas tres prioridades embarcouse a intolerante presidenta da segunda institución de Catalunya. Con ela o espectáculo está garantido esta lexislatura que se prevé máis curta que a anterior. Non se pode seguir co mantra de sempre.

A mostra do seu talante deixouno claro no seu primeiro discurso cando, saltándose as máis mínimas regras de cortesía parlamentaria e educación, non mencionou ao seu antecesor no cargo Roger Torrent, todo un xesto que a define. Iso si, deixou claro que esta é a lexislatura crave cara á independencia. Será a da república independente da súa casa? O seu discurso non só non gustou á oposición, senón que a ERC non lle fixo ningunha graza. Borràs é así e as súas señorías van sufrir moito, pero moito. Dicía Voltaire que “É difícil liberar aos necios das cadeas que veneran”

Laura Borràs (EP)

A CUP, que forma parte da Mesa a iniciativa de ERC, non a votou pola súa situación de imputada. Con todo, segue negociando para non só apoiar o goberno presidido por Aragonés, senón que aspira a entrar no mesmo conseguirao?, todo é posible e nada é descartable. Os Comúns sentíronse enganados. Malestar tamén porque a composición do novo executivo vai deixar fóra.

A ofuscación de Borràs por salvarse da xustiza lévalle a pretender estar por encima da lei ao afirmar que non vai permitir “inxerencia do executivo, nin da xudicatura. Ela veu a salvar ao Parlamento, Catalunya e o que faga falta, porque o seu caso xudicial, envólveo nunha persecución da xustiza española. É unha boa mestra en tentar metelo todo no mesmo saco para enganar á xente e de paso facerse a vítima.

O talante democrático ha quedado evidenciando cando a presidenta reuníase este martes cos membros independentistas da Mesa do Parlament, é dicir JxCAT, ERC e a CUP, e os dous deputados do PSC non foron convocados. Empeza ben. Trátase de marcar o territorio en plena negociación para formar un goberno no que Elsa Artadi, man dereita de Puigdemont e rival súa, perfílase como vicepresidenta do Govern. Unha situación que pon de manifesto que a Praza de Sant Jaume é o lugar preferido de Artadi ou talvez, como pasou da Generalitat ao Concello de Barcelona, agora fai o camiño inverso cun cargo máis importante e disposta a comerse a Aragonés na institución

Así que, con Borràs de presidenta, A CUP na Mesa e VOX no cuadrilátero, vai aparecer un confesionario á beira do hemiciclo do Parlament catalán. Algúns das súas señorías estrañarán outras lexislaturas pasadas, onde o sentido común estaba moi presente. Agora só queda o sentido sectario.