Hai persoas que deixan a política por “motivos” persoais- son poucos- e outros, porque os seus propios partidos quitoullos de encima por díscolos ou por levar demasiados anos nos seus cargos. Algúns dos que afirman deixar a política resulta que seguen vivindo dela nas administracións, empresas ou organismos públicos grazas á súa militancia política. Din que se van, pero quedan, son incapaces de romper o cordón umbilical que “alimenta” o seu peto e a súa vaidade.

Jaume Roures 1

Dicía o escritor e político francés Maurice Barrés que “A política non é asunto propio nin de filósofos nin de moralistas; a política é a arte de sacar dunha situación determinada o mellor partido posible”.

Estes últimos días, saltaba a noticia da constitución dunha nova plataforma O Institut Sobiranies impulsado por persoas que deixaran a política e como non hai suficientes partidos-ao final acabarán séndoo- veñen salvar a Catalunya como os máis auténticos do país. Nova política, con caras de antes?. Iso parece, polos promotores deste proxecto de “reflexión” con publicación dixital incluída.

O Institut Sobiranies impulsado por persoas que deixaran a política e como non hai suficientes partidos-ao final acabarán séndoo- veñen salvar a Catalunya

Os pais da criatura son Xavi Doménech, o que no seu día fose deputado e persoa de confianza de Colau, a máis diso Secretario Xeral de Podemos, "á fuga", e membro da executiva dos Comúns. O seu traballo foi un verdadeiro fracaso e iso que gozaba de todo o apoio de Pablo Iglesias. Quim Arrufat, exdiputado da CUP, que xogou un papel importante na formación antisistema, pero que nos últimos anos perdeu apoios na súa organización. Quizais por iso e algunha cousa máis, agora xa non milita nela. Outro cupaire que forma parte do proxecto, David Fernández ao que todos lembran polas súas discretas camisetas, ameazar a Intre cunha zapatilla e polo seu “emotivo” abrazo ao entón presidente Artur Mas. Xesto que molestou dentro e fóra da CUP.

Dos Comúns que participan no Institut Sobiranies está Gerardo Pisarello, deputado e exhombre forte de Colau que colleulle o gusto á política estatal, pero que non quere perder corda na política autonómica, por aquel refrán que di “o que se foi a Sevilla, perdeu a súa cadeira”.

A fuxida Anna Gabriel cuxa relación co seu partido non é boa, e tamén se adheriu á plataforma. Hai máis expolíticos da CUP e os Comúns. Non imos seguir dando nomes porque xa se publicaron.

Os proxectos da plataforma son uns cuantos, pero a pregunta é quen vai ser o paganini do invento?, porque para facer estas cousas necesítase diñeiro e presenza nos medios. Pois Jaume Roures que é o personaxe ao que lle gusta controlar todo o controlable e adoita poñer os ovos en todas as cestas que sexa posible, iso se que el poida dirixir.

Roures que leva un bo tanto de TV3, polos seus programas, elixiu un deles, o controvertido FQS, -producido polo Terrat que comprou hai uns meses - para presentar o seu novo proxecto, dedicándolle bastantes minutos. E é que Roures é moito Roures, senón que llo pregunten entre outros a a Garda Civil que, aproveitando o seu programa, fíxose entrevistar fai uns cuantos días para poñela a parir. Fíxoo diante dos narices dos máximos responsables da televisión, pública?.

O Institut Sobiranies, un novo chiringuito político, camuflado de espazo de reflexión, que vén para dinamitar a algunhas formacións, nunha xogada que deixa descolocados a uns cuantos pola disparidade ideolóxica da súa composición , e cun “protector” que xoga en todas as ligas.

Dicía Cánovas do do Castelo que “Non hai máis alianza que as que trazan os intereses, nin as haberá jamás” ,iso explica o proxecto, non o dubiden.