Non é a primeira vez que escribo sobre o gran nuboeiro que está encima de a liberdade de expresión que ameaza con descargar un pedrisco sobre ela para deixala como as colleitas que están a punto para ser cultivadas os seus froitos e o pedrisco leva por diante o gran esforzo dos seus agricultores. Neste caso, é a meteoroloxía a culpable e nada se pode facer para impedir que isto suceda.

O "pedrisco" sobre os medios de comunicación e os xornalistas é obra do goberno de quenda a quen non lle gusta as críticas dos "malvados informadores" que verten nas súas crónicas, artigos de opinión ou editorial.

Se hai uns días, pouco, falábase de sancionar as "fake news" cuxo autor intelectual foi o bolivariano vicepresidente, Pablo Iglesias, este mércores, saía a xa tradicional enquisa do CIS, esa que antes de saír cocíñase nos fogóns de Moncloa ou iso din. Parece ser que baixo a dirección de o cociñeiro estrela José Félix Tezanos, quen despacha co todopoderoso Redondo, "o malo" porque "o bo", Nicolás Redondo era outra cousa ben distinta.

Mordaza (recurso)

A pregunta que se incluíu na enquisa do CIS era a seguinte: "Cre vostede que nestes momentos habería que prohibir a difusión de bulos e informacións enganosas e pouco fundamentadas polas redes e os medios de comunicación social, remitindo toda a información sobre a pandemia a fontes oficiais, ou cre que hai que manter liberdade total para a difusión de noticias e informacións?”. Unha pregunta que a máis diso o enrevesada que é ten unha clara intencionalidade: facer calar a os medios críticos e coartar con iso a liberdade de expresión controlando as informacións baixo ameaza de ser sancionados.

Creo que hai que deixar claro que España non é Venezuela como algúns queren que sexa. Os xornalistas non estamos para servir aos gobernos, senón para informar á cidadanía. Facémolo dentro da pluralidade que todos deberiamos aplicar. Controlar e centralizar a información non é democrático, máximo cando se está comprobando que a información que están a facilitar os gobernos, sobre o Covid-19 deixa moito que desexar sobre si son ou non certos e tentan enganar, non só aos xornalistas, senón á cidadanía. Son eles os que van controlar a veracidade das informacións? Cando precisamente son eles os que máis faltan á verdade. Hai un refrán popular que di ”os políticos amenten máis que falan”. Con esta etiqueta cabe preguntarse se son os máis adecuados para dar leccións. Por iso máis dun faise a pregunta: quen controla ao controlador?, está clara a resposta, non fai falta escribila, porque a dedución é lóxica.

Dicía o escritor, humanista e economista José Luis Sampedro “gobérnannos a través do medo”, non lle falta razón, porque o medo é a arma máis efectiva para ter caladas e paralizadas ás persoas.

A liberdade de expresión é un ben moi prezado e escaso, mesmo nas democracias. Sería terrorífico deixar aos gobernos de quenda, que non a respectan, quen marquen os límites da mesma.

Que a crise da pandemia do coronavirus sexa aproveitada para instaurar un réxime informativo máis propio dun réxime autoritario e populista que dunha democracia de verdade é un auténtico atentado á sociedade. Quizais o coronavirus afectou ás meninges dalgúns? Terían que comprobalo con tests, que eles se teñen acceso directo a eles.