Este martes, unha das estratexias de quen manexa os fíos dos actos independentistas para "desgastar" ao Estado e colapsar á xustiza era ir a a Ciudad da Xustiza, facer cola e autoinculparse de participar no procés. Un acto que eles consideran solidario. Isto sucedía pola mañá.

Pola tarde, houbo unha convocatoria para levar a cabo unha concentración na estación de Sants co obxectivo de bloquear a entrada doutra infraestrutura importante da que fan uso miles de usuarios. Había que amolar a todos os malos cidadáns que non secundan a súa chamada e, de paso, retar ao Goberno…

Así, poderiamos ir enumerando todos os actos "simpáticos" que viñeron realizando os que critican fáltana de liberdades e de dereitos que carece a Catalunya dos independentistas. Serían capaces de facer todo isto nun réxime autoritario? Estou segura de que non. Grazas á democracia, poden campar ás súas anchas, sen respectar os dereitos dos que non pensan nin actúan como eles.

O vandalismo séguese producindo e, segundo explicaban desde o Ministerio de Ábalos, as desfeitas producidas no Aeroporto e Renfe, ata o luns, terían un custo de sete millóns de euros. O Concello cifrou hai uns días en máis de 3 millóns o importe dos disturbios na cidade. A día de hoxe, seguro que suman algúns euros máis. A iso hai que engadirlle os custos das desfeitas en escaparates e comercios. E, seguindo coa suma, faltaría coñecer as perdas que tiveron os transportistas ao quedar colgados na autoestrada que lles levaba a outros países de Europa. Segundo explican, son cuantiosas, millonarias, que dirían.

Con esa liberdade e solidariedade que predican os vandálicos e os autoinculpados do procés, estaría ben pedirlles que pagasen unha determinada cantidade, facer o peto "solidario" e destinar ese diñeiro á sanidade, a prestación de servizos aos maiores, axudas para os comedores sociais e a sacar á xente excluída das rúas proporcionándolle un lugar onde acubillarse con dignidade... Iso sería un acto solidario e democrático.

Claro, que iso non vai suceder, e os de sempre seguirán campando ás súas anchas reclamando liberdade, democracia e dereitos. Todo iso que eles quitan aos que non están metidos nas súas políticas excluíntes.

Máis dun faise a seguinte pregunta: Gobernos, hai alguén aí para garantir os dereitos de todos, ou a campaña electoral é o primeiro?

Preguntámonos se tería razón Aristóteles cando afirmaba: "No seu mellor momento, o home é o máis nobre de todos os animais; separado da lei e a xustiza, el é o peor."