Fai máis de cincuenta anos, Miguel Delibes escribía unha das súas grandes obras literarias: 'Cinco horas con Mario', cuxa adaptación ao teatro protagonizou a gran actriz de carácter Lola Herrera no papel de Carmen Sotillo, Menchu, a muller do protagonista, Mario. Unha interpretación de Herrera excepcional, coma se Delibes pensase nela á hora de escribir ao personaxe

Este luns, o presidente da Generalitat de Catalunya, Quim Torra, reuníase na prisión de Lledoners cos políticos presos que se atopan nese centro penal. Cinco horas durou o seu encontro con eles, sen que se coñezan os temas tratados: forma parte da transparencia dun presidente que pasa máis horas en visitas que en gobernar.

'Cinco horas de Torra' non é un monólogo de presidente, senón un mal exemplo como dirixente dun país cuxo goberno "funciona" como o vello Citroën dous cabalos.

Din que os gobernantes deben dar exemplo no seu comportamento institucional e persoal, e non aproveitarse do seu cargo para conseguir máis privilexios que calquera cidadán. Hainos, unha minoría, que o fan; outros en cambio abusan diso, sen o menor rubor, faltaría máis. Platón dicía que "a xente boa non necesita leis que lle diga o que ten que facer para actuar responsablemente; a xente mala en cambio atopará as formas de saltarse as leis".

As cinco horas de Torra no centro penal tráenme á memoria as familias de presos que ten que adaptarse aos horarios oficiais que marca o réxime "carcelario", en moitos casos inxusto. Fano sen rechistar... vale máis porque se non as represalias adóitanse cebar nos internos ou na propia familia. Son as normas e hai que acatalas, si ou si, eles teñen a tixola polo mango e xa se sabe… Mentres a cidadanía acata as normas, leis, regras ou o que lle digan, o presidente da Generalitat pasa cinco horas cos políticos presos, vai velos cando quere, non fan o bis a bis nese espazo tan reducido que teñen as familias "normais", se non que se reúnen nunha sala especial, sen limitación horaria. Son os privilexios de quen ostenta o poder e manéxano ao seu antollo. É democrático?

Alguén dixo que o político debe dar exemplo. É así? A teoría é unha cousa, pero a práctica é outra ben distinta. Unha sociedade sen referencias éticas nos seus dirixentes é como un barco sen temón. Preocúpalle a alguén esta afirmación?

As cinco horas de Torra debería dedicalas a reflexionar e dar exemplo. Ningún político está por encima das leis, normas ou ética. Cinco horas de Torra non é unha obra de teatro de Puigdemont interpretada polo presidente da Generalitat de todos os cataláns. Os privilexios non son para os dirixentes, iso ten un nome que non é precisamente moi alentador.

Cinco horas dun presidente que volve sementar dúbidas sobre a ética, decencia e honestidade dun gobernante que non goberna. Malos tempos para a lírica transformados en credibilidade.