Nestes días de calor na maior parte de España sempre é bo refrescarse. Uns elixen con moi bo criterio a auga fría con limón, e outras e outros persisten na Cola ou a cervexa. A min, persoalmente, gústame un bo zume do cítrico diluído en auga mineral galega ou de Ronchales, ou outras da variada mostra que temos nos supermercados. Ou, miren, mellor aínda, se se ten a oportunidade, da inconmensurable auga do pozo do pobo no que estamos de volta para pasar uns días coa familia e que xa esqueceramos. Deixei a Coca-Cola por uns cuantos anos, por cuestións de saúde, pero, sobre todo, desde os sucesos laborais que deixaron a un milleiro de familias de traballadores da compañía na rúa e que tanto me cabrearon.

A Marcos de Quinto, entón directivo da multinacional a nivel mundial, a noticia tocouno de lado, e aínda que sempre se lle exonerou daquela felonía laboral porque non formaba parte da parte española do negocio, a moitos, soounos a corno queimado que nunca quixese condenar á súa ex compañía por tan reprobables feitos, especialmente agora que é deputado e representa a moitos “cidadáns” españois e tiña a oportunidade de demostrar a súa ética persoal e empresarial.

E con todo, como comprobamos polo que se publica, De Quinto si que andou lixeiro, estes días, para recalificar a sentenza xa cumprida de vinte longos anos do criminal etarra na prisión salmantina de Topas, polo execrable delito de manter secuestrado nun zulo ao funcionario de prisións Ortega Lara durante 532 agónicos días que lle esnaquizaron a vida e converteunos aos que seguimos o seu inhumano calvario nos seus máis ferventes admiradores. Agora, resulta que De Quinto, ante unha homenaxe no pobo do etarra que reprobou a maioría dos vascos, e por suposto, case todos os españois decentes, eríxese en xuíz e parte, e pontifica, pretendendo cambiar sentenza xudicial de cárcere exemplar por oferta de zulo similar para o terrorista, agora que xa cumpriu coa pena que lle impuxo un tribunal democrático e de dereito.

Imos, que para De Quinto, o ollo por ollo bíblico, é aínda nos nosos días, o mellor remedio para a barbarie. E este Señor, tan democrático el, vai ser a man dereita do líder de Cidadáns?

Como dixo aquel político de similar poder social e económico que De Quinto, que se chamaba Romanones e ademais era Conde: Foder, que tropa!