Xa é sabido que en campaña electoral prométese o que non hai escrito, mesmo construír unha ponte onde non hai un río, din. As persoas saben que moitas cousas das que se apuntan na batalla por conseguir votos, non se cumpren. Está permitido unha porcentaxe de mentiras, non todas, as mentirijillas piadosas. "Custa pouco prometer, o que xamais se pensa, nin se pode cumprir", adóitase dicir popularmente.

O preocupante do asunto que denuncian os cabezas de lista dos partidos políticos que xa están a gobernar ou o fixeron anteriormente é que prometan cousas que non están a cumprir e que acusen os adversarios doutras que tampouco eles fan.

Na internacional Barcelona, a que é máis coñecida no mundo que a propia Catalunya, a campaña está a ser dura polo axustado dos resultados, segundo sae nas enquisas.

A actual alcaldesa, Ada Colau, a gran esperanza dos excluídos, cuxo poder adquisitivo é precario, non cumpriu os seus obxectivos, nin moito menos. Desde que ela está á fronte do concello, hai máis persoas durmindo nas rúas, levan meses e aí continua coma se xa formase parte da paisaxe urbana que mostra a carencia e "axilidade" do concello en promocionarlles un lugar onde acubillarse coa dignidade que calquera persoa ten dereito. Políticas sociais? Só cando a campaña aparece, saen as promesas como cogomelos, a propósito que non se van a cumprir.

Desde hai moitos anos, as rúas do centro de Barcelona, as máis concorridas da cidade, á primeira hora da mañá, podíase ver nelas ao equipo de limpeza varréndoas e a continuación un vehículo que as regaba para limpalas e quitarlles o cheiro para ouriñes da noite anterior. Coa entrada do goberno de Colau, esa boa e saudable costumes deixouse de realizar. As consecuencias, rúas sucias, pestilentes, cheas de motos e o máis grave, de persoas que necesitan atención social... Situación que non se entende, porque din que a prioridade deste goberno municipal eran as persoas.

É realmente indignante que se siga prometendo cousas que non se cumpren, sobre todo aquelas que afectan as persoas, a vivenda, a limpeza e que deixan á Barcelona moderna, humana e internacional moi tocada na súa imaxe.

Se o centro da cidade que mostran as fotos publicadas neste diario, é o modelo de cidade que ten Ada Colau, apañados están os que viven nela e os que acoden como turistas a pasear polas súas rúas. "O convido, debe ser cumprido", di un refrán popular.