Tamén coñecida como EY. É unha das máis importantes firmas de servizos profesionais do mundo, que inclúen auditoría, impostos, finanzas, contabilidade asesoría legal, servizos de cálculos e estudos actuariais e asesoramento na xestión da empresa. EY é unha das chamadas Big Four, as catro empresas máis importantes do mundo no sector da consultoría e auditoría.

Así define Wikipedia á Consultora encargada de realizar os traballos que achegarán datos determinantes sobre o que, os sindicatos representativos, defenderon ao longo do proceso de negociación da equiparación salarial, que os 807 millóns eran insuficientes para alcanzar a equiparación cos Mossos.

Precisamente, grazas á responsabilidade dos sindicatos, incluíuse unha cláusula, mediante a que, a Secretaría de Estado de Seguridade comprometíase a contratar os servizos dunha consultora externa que fixase criterios obxectivos de análises para garantir que os 807 millóns pactados supoñían “a equiparación salarial total e absoluta”. Esa foi a forma de desbloquear a negociación e achegar posturas, despois de que os representantes sindicais levantásense da mesa de negociación.

A cláusula primeira do acordo de equiparación salarial publicado no BOE do día 20 de marzo de 2018, é agora o argumento utilizado por aqueles que renegaban do documento.

Os traballos de EY, non serían nada sinxelos. Coa opacidade e falta de colaboración do Corpo dos Mossos e cos distintos postos de Catálogo de Policía Nacional e empregos de Garda Civil, produtividades e territorialidades varias, a auditoría dos salarios dos tres Corpos, posto por posto, presentaba as súas dificultades. O pasado día 5 de marzo expiraba o prazo para a entrega dos resultados e aínda que foron enviados a Interior, o 25 de febreiro, aínda non se trasladaron aos asinantes do acordo, motivo polo que, no día de onte, desde o SUP, presentouse unha denuncia a través do Portal de Transparencia. Os seus informes, son a mellor maneira de obter, de forma obxectiva a diferenza real entre Corpos.

No último ano e medio, houbo moita manipulación, comparando importes brutos con netos de distintas nóminas ou xogando interesadamente con IRPF, produtividades ou outros conceptos retributivos.

Moitos compañeiros, aparvados nun primeiro momento polo devir de populismos afastados da realidade, están a abrir os ollos, confiando de novo naqueles que defendiamos a firma do acordo, que aconsellaban non tensar máis a corda, que corriamos o risco de perder a oportunidade que se nos presentaba, con outros colectivos presionando, coa perda do apoio de medios e sobre todo, da cidadanía. Pero, sobre todo, esta certidumbre, chega tras ver como se van cumprindo prazos e cantidades anunciadas polos sindicatos. Que, en pouco máis de 6 meses, teñamos un incremento mensual en nómina de 380 euros brutos, o SUP, tivo moita culpa. E tamén en que o % de repartición do diñeiro correspondente a esta anualidade, incrementouse nun 1,72% a favor de Policía Nacional. A secretaria xeral do SUP, única muller, demostrou a súa intelixencia e arroxo, levando as negociacións a bo porto.

Proba do mérito alcanzado, é que esta mesma semana, os Gardas Civís manifestáronse polas porcentaxes da repartición entre Corpos. É lícito mostrar o seu malestar, pero deben ter en conta un aspecto que agardemos que plasme EY nas súas conclusións: os 33.800 pavillóns dos que dispoñen, dos cales, o 77% están ocupados e que disparan a diferenza salarial entre Garda Civil e Policía Nacional, sendo este último, a día de hoxe, o Corpo peor pago e con peores medios do Estado. Sobre o asunto das vivendas para GC e no % de repartición, pregúntome que opinión ten Xustiza Salarial Policial respecto diso.

Para concluír, temos un gran acordo, que culminará en 2020. En breve, coñeceremos as conclusións do estudo de EY, que previsiblemente arroxará a necesidade de inxectar máis diñeiro para alcanzar a equiparación. E mentres tanto, a ILP, terá que esperar uns meses máis para ver se ten percorrido ou non. Oxalá o teña, pero conseguir a equiparación a través da mesma, era encomendarse a un milagre, coa situación de inestabilidade política dos últimos 10 meses e coa demora na súa tramitación. Na mesma liña, esta semana, Unidos Podemos, da man de JUSAPOL, facía públicas as emendas ao articulado da Iniciativa, chamando a atención como propoñen que traballemos 38 horas máis ao ano gratis, o esquecemento da Reclasificación ao Grupo B, a referencia aos caducos xefes centrais ou como pretende equiparar a un Inspector NCD 25 cun Alférez NCD 23, entre outros gazapos de vulto. Con todo, á ILP, darémoslle o tempo que a nós non nos concederon.