Feminismo, non se trata de quen a ten máis grande

Se algo debe unir a toda a sociedade e especialmente a toda muller é o feminismo, feminismo como ideoloxía, como movemento cidadán para a procura da liberdade, un movemento liberal e práctico, centrado en destruír barreiras de desigualdade de oportunidades que non se pode reducir a ser unha arma ideolóxica esgrimida por algunhas persoas que o queren facer exclusivamente da súa propiedade. O feminismo segue sendo hoxe en día un movemento civil e intelectual centrado en obter un nivel de liberdade idéntico entre homes e mulleres. Neste movemento non caben ideoloxías, xa que tanto unha muller musulmá liberal, como unha muller católica de extrema dereita, como unha muller atea de extrema esquerda está no mesmo lado: a liberdade individual.

Por tanto, que unha muller diga a outra como debe entender o feminismo, é unha forma de querer impoñer e dominar. É querer dicirche se debes ser de esquerdas ou dereitas. Se tes que vestir violeta ou laranxa. Se es máis valente ensinando ou tapando. Se debes chegar ás 02.00 ou ás 04.00. Se é mellor ser “elegante” que “paleta”. Se tes que engordar ou adelgazar…Doe ter que dicir isto, pero que unha muller considérese máis muller que outra, segundo o partido político co que simpatiza ou segundo guste máis dunha corrente liberal ou conservadora, é querer abrir o máis básico dos debates machistas “a ver quen a ten máis grande”. Avancemos, en pleno século XXI o debate non pode ser este, deixemos que sexa cada muller a que decida que feminismo defende.

A liberdade pasará a ser unha ferramenta fundamental para que as oportunidades poidan empezar a ser realmente equitativas e igualitarias. Iso si, para iso necesítase dar un paso á fronte e avanzar en políticas que favorezan a igualdade formal e efectiva entre mulleres e homes. Déronse pasos, pero necesitamos que este sexa un eixo central nas nosas políticas se queremos transformalo en realidade, neste sentido, Cidadáns liderou iniciativas como a ampliación do permiso de paternidade ata as cinco semanas actuais e coa aspiración da equiparación total para combater a brecha salarial e a discriminación que padecen as mulleres no ámbito laboral inducida por unha lexislación inxusta. O noso compromiso coa igualdade é firme, por moito que se queira dicir o contrario, apostamos por poñer en marcha mecanismos que favorezan a conciliación, para que a muller non teña que elixir entre a súa carreira profesional e ser nai con medidas como a educación universal e gratuíta de 0 a 3 anos e a flexibilidade. En España, os horarios laborais son na súa maioría incompatibles coa conciliación, hai que avanzar en políticas de racionalización de horarios, flexibilidade e teletraballo para eliminar barreiras. Un dos grandes avances conseguido nestes últimos anos foi o Pacto de Estado Contra a Violencia de Xénero, este pacto representa superar barreiras e poñer en común o que nos une, buscar solucións e chegar a acordos, non dependen dunha cor senón da suma de todos, por iso, non entendo que algunhas se empeñen en apropiarse dun movemento que é de todas e todos.

O feminismo, non vai dunha guerra de sexos, non vai de paternalismos, non vai de maquillar a violencia machista, vai de educar en igualdade de dereitos e deberes; oportunidades e aspiracións, vai de que é unha batalla de toda a sociedade, vai de cambiar políticas, vai de corresponsabilidade, vai de que é un obxectivo global e en definitiva vai de liberdade. Como diría Clara Campoamor “A liberdade apréndese exercéndoa” #YoConFeminismoLiberal

Clara Campoamor nun mitin