Nada cambiou na política dedocrática ou bolivariana de Podemos. O seu líder, Pablo Igrexas, non terá que acudir ás "democráticas" primarias: é o único candidato a encabezar a lista do seu partido nas próximas eleccións xerais que convoque o presidente do Goberno, Pedro Sánchez. Non se sabe a data, pero el adiántase polo si ou polo non cóllenlle de improviso e tense que empregar máis a fondo para facer das súas... É curioso, dos 90 candidatos que se presentaban, 89 non conseguiron os avais.
Os anticapitalistas non presentan batalla a priori, están á espera da proposta de lista que presente o líder. Coñécense algúns nomes dos que lle acompañarán a quentar os asentos do congreso. O 99% será xente da súa absoluta confianza. Os esquivos, poucos, por certo. déixaos en casa a escribir mil veces 'serei bo, obediente e non levarei a contraria ao xefe'.
Cando no seu día Pablo Igrexas, con axuda duns cuantos, fixeron uns estatutos que querían ser a viva imaxe das Táboas da Lei que Deus entregou a Moisés, o poder estaba en mans das bases, o pobo, as decisións tomaríanse de abaixo a arriba e non ao contrario. Non se permitiría duplicidade de cargos, nin enchufados, nin familiares. Todo se consultaría ao "pobo", a transparencia, o consenso e as votacións formaban parte desas tablillas da lei impostas polas divino Igrexas, non Xullo, senón Pablo. Os principios duraron o que un caramelo na porta dun parvulario. Non se consulta, imponse e, para disimular, de cando en vez escenifícase o paripé de votacións electrónicas que controlan as persoas postas pola dirección do partido: o executor de ordénelas, Echenique, o 'cantaor' de xotas feministas Onde se atopa un notario que certifique que as votacións foron legais e non manipuladas? O notario debe estar na súa casa vendo tranquilamente a TV. O sistema empregado é Maduro, modelo de transparencia e democracia como se está vendo.
A lista estará composta por persoas de confianza de Igrexas, a maioría delas forman parte tamén da executiva, como o secretario de "desorganización", Pablo Echenique, Irene Montero parella de Pablo Igrexas ; o secretario de comunicación Juanma do Olmo e para non cansarlles, segue o número de persoas que forman parte da executiva. As persoas das bases, que aguanten a cúpula da pirámide que para iso están. Podemos converteuse no partido da cacería de cargos que os seus líderes tanto criticaran da caste. Todos queren ser e estar a mandar para percibir un bo soldo- que non se rebaixaron como predicaran-.
Cantas veces , nas viaxes que fixo a Barcelona Pablo Igrexas, estivo na sede de Podemos? Ningunha, pero é que, ademais, non se reúne nin cos seus dirixentes, nin coas súas bases que tanto di representar. Por certo alguén sabe o nome da nova responsable de Podemos en Catalunya? Creo que non, esta líder está moi ocupada nunhas manobras, non militares, senón de camuflaxe para que a coloquen nas listas ao Senado, e a súa parella tamén está de manobras en Barberá para ir de cabeza de lista nas municipais. Podemos é unha gran familia, mal avenida, pero unha familia á fin e ao cabo, como debe ser. É a venda da nova política española, pero con máis tics que a caste.
Escribe o teu comentario