​A calor, Torra e a súa democracia particular

Estes días de calor insoportable que se están vivindo en todo o territorio nacional, as persoas tratan de mitigalo da mellor maneira posible. Moitos remedios caseiros, aires acondicionados, inxesta cantidades de líquidos, piscinas, mar ou calquera outro invento é bo se se consegue aplacar as suores e o malestar xeral.

Din os entendidos que a calor extrema, xa se está padecendo, a xente víveo como unha situación realmente estresante, o que pode producir nalgunhas persoas, irritabilidade, mal humor, impulsividade e ata desorientación. Imos, que nun momento non saben nin onde están, o que implica que hai que coidarse para non ser vítima dos efectos do rei sol.

Quizais polas altas temperaturas e os seus efectos , o adxunto ao presidente Puigdemont, Quim Torra,  en plena canícula dominguera, nunha comida popular de apoio ao Turull, quentóuselle a lingua e as ideas lanzando unha mensaxe contundente ao mundo mundial: "Desde o Rey ata o último xuíz deben saber que non aceptaremos estas sentenzas", referíndose aos xuízos dos exconsellers encarcerados. 

O “auditorio” non esperaba outra cousa del. Ten que seguir a folla de ruta marcada. Torra insistiu en que é unha causa inxusta e unha farsa.  E o procés, que é? Non se quen dixo que os soños os destrúen a verdade. 

Os alimentadores de soños, os pais do independentismo actual, fixeron soñar a unha boa parte da cidadanía, pero a realidade vai facer espertar, de golpe, dese longo soño no que aínda seguen.

Torra crese posuidor da verdade e que as leis, a xustiza e a democracia poden ser  interpretadas e adaptadas aos seus desexos. Cre estar por encima de todos: seres superiores intocables.

IRRESPONSABILIDADE DOS DIRIXENTES

A irresponsabilidade dos dirixentes independentistas cataláns non só non se corrixiu, senón que vai en aumento. Os diálogos co goberno de Pedro Sánchez son só unha estratexia para seguir o camiño que teñen marcado e do que non pensa apearse.

Non hai tregua, nin intención de apagar o “lume”, Torra chama á poboación catalá -todos son independentistas, segundo el- a que “comece “simbólicamente unha marcha pola defensa dos dereitos civís que ten que acabar con estas sentenzas"... E mentres tanto, prepáranlle ao Rey Felipe unha benvida de narices para os actos do atentado das Ramblas. Democracia, liberdade, respecto institucional? Están a quentarse os ánimos para uns tempos quentes e complicados desde agora xa. Non hai tregua, nin sentido político, nin institucional. 

Do que se trata é de seguir provocando, quentando os ánimos para ver se isto explota. O malo do asunto é que os autores sairán correndo para que non se lles colla a eles.

O Partido Popular foi o causante da subida do independentismo, agora os independentistas o que espertaron á ultradereita. É a cara e a cruz dunha situación complicada e perigosa.

Ao final, os extremos tócanse, estamos a vivilo moi directamente. Con todo, que ninguén confunda aos cidadáns constitucionalistas que están ata os cumios. Plántase, maniféstase e actúase. Estes non son fascistas como lles chaman algúns. A exclusión é un elemento da estratexia independentista. Non hai que esquecelo.

Artigo publicado inicialmente en Catalunyapress.es