Os políticos presos xa están en cárceres cataláns, onde as competencias en materia penal son da Generalitat de Catalunya. Cambio substancial para eles. Significa tamén ter privilexios? As autoridades catalás din que non, afirmación que non se acaban de crer moitos cidadáns. As dúbidas son máis que razoables.

As prisións "elixidas", para os políticos son das máis tranquilas. Terán celas individuais e estarán todos no mesmo módulo, o que facilitarán o contacto diario entre eles.

Non haberá privilexios para eles. Seguro? Se iso é así, como é que o mesmo día da súa chegada, o presidente da Generalitat e o presidente do Parlament puideron visitar aos políticos encarcerados? A norma é así para todos? Non. O regulamento penal, non deixa que o mesmo día da chegada a prisión dun preso poida ser visitado polos familiares, nin por ningunha autoridade. Trato igualitario ou privilexios xa no seu primeiro día?

O acceso ás redes sociais está prohibida para todos os internos. Como é posible que algúns deles autorizásenlles para enviar mensaxes? Quen o autorizou? Só no primeiro día de "estancia" penal xa estan xerando dúbidas de que o trato sexa igual que ao resto de reclusos.

Imaxínome como se lles quedaron a cara aos familiares de moitos presos cando comprobaron que a aplicación do regulamento carcelario non é igual para todos: hai presos de primeira e de terceira. As dúas primeiras autoridades de Catalunya realizarían o mesmo percorrido que fan o resto de familiares cando acoden ás prisións? Deixar na consigna o que levan nos petos, pasar polo arco detector, esperar o protocolo de apertura de portas, rexistro, etc., etc. Todo un conxunto de accións, que en máis dunha ocasión resultan ofensivas para a dignidade dos familiares. Pero como en todo hai "dignidade e dignidade", depende de quen sexa as persoas e o cargo que ocupen.

Din que na vida, os xestos son moi importantes, en política máis: non só hai que selo, senón parecelo. De momento os feitos non demostran que o trato sexa igual para todos. Coa chegada dos presos políticos, xa se montou o espectáculo, lazos amarelos por todas partes, manifestacións, actos simbólicos, vemos que de novo hai motivos para seguir montado espectáculos e reivindicando a "inxustiza" e a falta de liberdades que ten Catalunya. Hai que seguir dando circo ao "populacho" para telos entretidos. En Catalunya, a pluralidade, diversa, e cosmopolita deu paso a o circo. Ata cando? Esa é a pregunta do millón que lle corresponde ao goberno de Pedro Sánchez responder.

A xustiza, o cumprimento da lei debería ser igual para todos, a realidade é diferente e algúns dos que asaltan, chegan ao status de heroes. Así son as cousas. Iso non quere dicir que se teña que aceptar. Nos próximos días imos ter carraca en abundancia nun pais de sainete.