O Executivo perdeu os apoios crave de Esquerra Republica e Compromís, que se mantiveron no bloque do "non" xunto ao Partido Popular e Vox.
Inés Arrimadas marca distancias coa liña seguida por Albert Rivera e dá aire á estratexia do PSOE e Podemos. El BNG dixo que se abstería.
Será o Ministerio de Sanidade o que decida cada quince días que territorios poden pasar a unha fase menos dura, adianta Pedro Sánchez. O presidente do Goberno explica que a partir do 4 de maio empeza a fase 0 en toda España, salvo nalgunhas illas que van directamente á fase 1 por ter moi poucos contagios.
A medida dará aire a millóns de negocios sen ingresos pola crise do coronavirus. Fontaneiros, imprentas, axencias de publicidade, pastelerías e panaderías son algúns dos beneficiados pola orde publicada hoxe no Boletín Oficial do Estado.
O estado de alarma decretouse o pasado 14 de marzo para poder adoptar medidas extraordinarias ante a pandemia do coronavirus, e a proposta do Goberno o Congreso xa o ampliou en tres ocasiones, cada vez con menos respaldo. Se a primeira vez, o 23 de marzo, non houbo votos en contra, á seguinte, o pasado día 9, xa se opuxeron Vox e a CUP, e este mércores engadiuse JxCat, mentres que ERC e Bildu mantivéronse na abstención.
A preocupación do Goberno central é que a fase de “desescalada” da enfermidade poida traer consigo un repentino aumento do número de casos, algo que xa ocorreu noutros países, como Singapura. O propio Pedro Sánchez recoñeceu o temor da súa executiva ante o Grupo Mixto.
O Goberno de coalición comparece no Pleno de control do Congreso por primeira vez desde o 26 de febreiro. Aínda que a paisaxe da cámara estará marcado polo alto número de cadeiras de brazos baleiras, é previsible que o pleno vaia a estar marcado polos ataques feroces da oposición á xestión de Sánchez.
Eu xa entendo aos sindicatos cando lanzan lastimeros mensaxes sobre as pemes que non teñen representación sindical, por aquilo de que xa que o coronavirus pasa por España os cidadáns deberían afiliarse.
Pedro Sánchez chama a reeditar os pactos da Moncloa. Con todo, polo visto hoxe no Congreso dos Deputados teno moi difícil. O presidente indica que o confinamento dependerá da evolución de varios indicadores.
A decisión parece practicamente tomada desde Moncloa. A expensas da reunión telemática do presidente do Goberno de España cos titulares dos gobernos autonómicos, desde o Goberno central xa traballan na proposta que presentarán ante o Congreso dos deputados para poder lograr o respaldo da cámara.
Así, as mostras de solidariedade -por caso, os balcóns solidarios-, xenerosidade –“voluntarios para o coronavirus”-, compromiso cívico – velaí a maioría do persoal da sanidade pública- e cultura democrática que brotan en todas e cada unha das esferas das sociedades española e galega animan e emocionan.
A ministra explicou que esta prohibición implantar porque xa se deu ás empresas un mecanismo excepcional como son os expedientes de regulación de emprego temporal.
Entre as medidas do plan de choque económico atópanse unha moratoria dun mes para hipotecas, a prestación por desemprego sen esixir período de carencia, a suspensión de cotas de autónomas e a flexibilización de os ERTEs.
Á vista dos acontecementos desde Moncloa tomaron a determinación de suspender as reunións programadas de hoxe en diante, que se celebrarán por vía telemática. A de hoxe, en cambio, mantense inalterada e asistirán os membros do Executivo cuxa presencia sexa indispensable para a aprobación do Plan de Choque con medidas contra o coronavirus.
Representantes das dúas forzas de esquerdas buscan coordinarse mellor e evitar filtracións futuras despois de que ao longo destes primeiros meses de Goberno sucedésense os desencontros entre membros das dúas formacións. Tanto os socialistas como o grupo morado queren unha imaxe de estabilidade.
A chamada España das autonomías era un sistema moi avanzado ao seu tempo que nos facía soñar aos federalistas nun Estado plurilingüe, de convivencia fácil no multinacional porque todos acabariamos tendo un similar nivel de vida
A conciencia de cada un e a súa liberdade para defender a “vida” non debe impedir que outras -por necesidade- queiran acabar con ela. Non é un acto agradable, senón de liberdade, xustiza e sacrificio.