Ofensiva do PP co ‘tasazo’ do lixo para blindarse das críticas do seu electorado rural
O Parlamento galego viviu un novo episodio de confrontación política entre o PP e a oposición por mor da aprobación, só cos votos populares, dunha proposta non de lei que insta á Xunta a realizar unha campaña informativa contra o Goberno central para “aclarar a orixe estatal do tasazo do lixo”. Detrás do debate sobre os residuos, segundo coinciden fontes parlamentarias, escóndese unha estratexia política de maior calado, coa que os populares buscan reforzar a súa posición fronte ao Executivo central e blindar aos seus alcaldes, que son os que aplican en última instancia a subida, das críticas da súa base social no ámbito rural.
A iniciativa, promovida por Dores Hermelo, pretende esixir modificacións na lei estatal de residuos de 2022, que impón aos municipios unha taxa equivalente ao custo total de recollida e tratamento dos residuos. Hermelo presentou a proposta como unha defensa do rural galego fronte a unha lexislación que, na súa opinión, “foi pensada para as grandes urbes” e “castiga a dispersión poboacional de Galicia”.
O discurso popular insiste en que a norma “non recoñece a singularidade da comunidade”, onde o número de núcleos habitados supera os 30.000 e onde os custos do servizo son moito máis altos. Con este argumento, o PP busca #aliñar cos concellos pequenos, asociacións veciñais e mancomunidades rurais que ven en súbaa da taxa do lixo unha carga difícil de asumir.
Desde un punto de vista político, a campaña contra o “tasazo” permite ao PP galego reforzar o seu relato de enfrontamento con Madrid, presentando ao Executivo de Pedro Sánchez como responsable das obrigacións fiscais que, a través do recibo do lixo actualizado, recaen sobre os cidadáns galegos. Esta narrativa ademais encaixa coa estratexia máis ampla do partido, que tenta defender a autonomía da Xunta fronte a decisións estatais que percibe como intervencionistas.
A oposición denuncia uso partidista e “negacionismo climático”
O #BNG e o PSdeG reaccionaron con dureza, denunciando que a iniciativa non busca unha defensa institucional de Galicia, senón unha manobra de confrontación política. Luís Bará (#BNG) acusou aos populares de “pretender malversar fondos públicos” financiando unha campaña “partidista” con diñeiro de todos. Na súa interpretación, o PP utiliza a polémica do tasazo como ferramenta de desgaste contra o Goberno central, asumindo o risco de desviar recursos públicos con fins propagandísticos.
Bará defendeu ademais que a lei estatal responde a unha directiva europea que penaliza as políticas de incineración e promove un modelo máis sostible. Ao seu xuízo, o PP galego “abraza o negacionismo climático” e “abandona os obxectivos medioambientais europeos” para protexer intereses vinculados a Sogama , empresa pública na que a Xunta concentra gran parte da xestión dos residuos urbanos.
Desde o PSdeG, Pomba Castro foi mesmo máis directa: acusou ao PP de “negar a evidencia científica e tergiversar a lexislación europea” para xustificar un relato político interno. Ademais, lembrou que o PP no Congreso nin votou en contra nin presentou emendas á lei, o que —segundo a socialista— demostra que as críticas en Galicia responden a unha estratexia de diferenciación territorial máis que a unha convicción ideolóxica real. Castro ironizou preguntando “si o PP galego está en contra do PP nacional”, para subliñar as contradicións do discurso.
Relectura política do movemento popular
O debate sobre o tasazo, aínda que se xustifica en termos técnicos, ten unha clara lectura política en clave autonómica e electoral. O PP busca aparecer como defensor do contribuínte galego, responsabilizando a Madrid dos novos custos municipais, unha estratexia que pretende mobilizar ao electorado rural, tradicionalmente fiel pero potencialmente afectado polo incremento de taxas. En paralelo, a confrontación co Estado permítelle ao presidente Alfonso Rueda e ao seu grupo parlamentario revalidar o seu perfil institucional fronte a Sánchez, especialmente nun ciclo político marcado por conflitos competenciais e pola negociación de financiamento autonómico.
En cambio, o BNG e o PSdeG tratan de desmontar esa narrativa, insistindo en que se trata dunha obrigación europea e dunha lei aprobada co consenso do PP europeo. A súa denuncia pretende situar ao PP galego como unha anomalía política dentro do seu propio partido, que recorre ao discurso victimista para evitar asumir responsabilidades sobre as taxas aplicadas por Sogama e a propia Xunta.
A proposta aprobada non ten carácter vinculante, pero marca a posición política do PP galego fronte a unha lei que, en palabras de Hermelo, “impón taxas inxustas e desproporcionadas” en comunidades rurais como Galicia. Os populares sosteñen que non se trata de eludir a normativa europea, senón de defender un modelo de xestión adaptado ás peculiaridades territoriais. En cambio, a oposición considera que o partido de Rueda tenta aumentar a presión sobre o Goberno de Sánchez en plena escalada de tensións institucionais entre ambos os executivos.
Nos próximos meses, a Xunta deberá decidir si emprende esa campaña informativa reclamada polo seu grupo parlamentario. De facelo, deberá aclarar si os recursos públicos destinados a ela xustificaranse como información institucional —o que lle evitaría incorrer en irregularidades— ou si trataríase dunha acción política con fins partidistas, como denuncian nacionalistas e socialistas.
Escribe o teu comentario