Manuel Cabezas presidiu unha empresa de Copasa, construtora beneficiada pola súa PXOM ilegal en Ourense

O candidato do PP para volver ser alcalde de Ourense foi presidente dunha filial da maior construtora da cidade, COPASA, durante seis anos.

Sendo alcalde, Cabezas aprobou un plan de urbanismo que recalificó terreos desa construtora multiplicando o seu valor. 

Ese Plan acabou tombado pola Xustiza. Entre outros defectos, as alturas das Torres Copasa estaban amañadas na versión exposta ao público. En realidade, estaban a aprobarse máis pisos dos que o Concello dicía.

Copasa é unha das construtoras con intereses na PXOM de 2003 aprobado Manuel Cabezas era alcalde. Antes, a construtora comprara dous terreos á beira do Miño, cuxa edificabilidade multiplicou posteriormente o Plan. 
 

En concreto, antes desa PXOM, as dúas parcelas á beira do Ponche do Milenio sumaban unha edificabilidade duns 7.300  metros cadrados, aproximadamente. A nova ordenación concedíalle unha duns 29.000 metros cadrados. É dicir, a PXOM cuadriplicou, aproximadamente, o potencial para construír neses terreos e, por tanto, o valor dos terreos da Chavasqueira.

Tras aprobar, COPASA dixo que levantaría dúas torres de 16 e 19 pisos na ribeira. Con todo, as coñecidas como Torres Copasa finalmente non se construíron.

Entre outras razóns, porque o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia tombou a PXOM en nada menos que oito sentenzas. Un dos motivos daquelas sentenzas de anulación foi que o Plan exposto ao público non se correspondía co real. 

En varias parcelas, o Concello de Ourense informou dunha edificabilidade menor á que realmente estaba a tramitar. Nos terreos das Torres Copasa, o exposto indicaba dúas torres de 12 e 16 pisos, cando o que pretendía aprobar eran dúas torres de 19 plantas. 

“O que se aprobou inicialmente non foi sometido a información pública e este é un vicio que non se pode emendar”, razoaron os xuíces entón, concluíndo que os defectos na información pública eran de tal calado que na práctica era coma se non realizar a exposición á cidadanía e, por tanto, a PXOM era nulo de pleno dereito. 

O bufete Eugenio Moure, un dos que participou naqueles preitos, lembra que había "160 diferenzas que escondían moitos supostos 'pelotazos' urbanísticos".

A Asociación de Construtores, varias construtoras e o propio Concello, con outros gobernos, recorreron as sentenzas anulatorias ata que o Supremo o tombou definitivamente en marzo de 2011. A pesar desta anulación, a Xunta -tamén gobernada polo PP- aprobou en 2011 unha Ordenación Provisional que recalificaba de novo eses 29.000 metros cadrados. Grazas a estas circunstancias, a PXOM estivo vixente  case unha década. 
 

Durante ese tempo, COPASA conseguiu polo menos unha licenza de obra para unha das dúas parcelas, a situada á dereita do Miño, que tapou tras unha malla. A construtora xa realizou os cimentos para a torre, que han dexenerado nun lago artificial.

Aínda que os terreos das torres foron recalificados sendo alcalde Cabezas,  o plan para construír as torres non foi retirado nin polos posteriores gobernos socialista e do Bloque, nin polo popular de Jesús Vázquez nin polo actual de Democracia Ourensá. Un dos motivos son as millonarias indemnizacións que COPASA podería esixir e, probablemente, gañarlle ao Concello nos xulgados. 

As torres COPASA foron un dos detonantes do primeiro divorcio entre o actual alcalde González Pérez Jácome (DO) e o PP.  Durante as negociacións entre DO e os seus ex-socios para unha novo PXOM os localistas cualificaron as torres de “atentado urbanístico, xa que esnaquiza o bucólico skyline do Miño”. Jácome insistiu que aprobaría unha PXOM “libre de pelotazos”. Onte mesmo Jácome volveuno tentar, pero ninguén o apoiou. 

Foi tras romper as negociacións co PP para a PXOM que os populares abandonaron por vez primeira o goberno local, aínda que aduciron outros motivos. Foi tras a designación de Cabezas como novo líder do PP local este verán que o PP abandonou por segunda vez o goberno de Jácome. DO ten un preito aberto para paralizar a torre que ten licenza de obra. 
 

Cal é a relación de Manuel Cabezas con COPASA? Directamente ningunha, indirectamente, si existe relación mercantil, como comprobou Galiciapress no Rexistro Mercantil.

Os directivos de COPSA nomearon a Cabezas presidente dunha das empresas do grupo, Sociedade Anonima De Actividades Piscícolas e Acuicultura PYAC. Fixérono despois de que o ex-alcalde abandonará a primeira liña política, en 2009. Mantivérono na directiva seis anos.
 

José Luís Suárez Gutiérrez, presidente de COPASA, fundou PYAC en 2007. Ao pouco, nomeou administrador a un home da casa, Rafael Arín Abad, que é director adxunto da construtora.  A Cabezas fichárono pouco despois en calidade de Presidente, Conselleiro e Conselleiro Delegado. 
 

Na empresa piscícola, Cabezas encargábase entre outras cousas de asinar as contas oficiais, como proba a captura das de 2011, que figura a continuación:

A pesar de ser presidente e conselleiro delegado durante seis anos, non hai constancia documental no Rexistro Mercantil de que Cabezas posuíse xamais algunha acción de PYAC. Galiciapress preguntou a COPASA e a Cabezas se o político chegou a ter algún título, sen recibir resposta. 
 

Cobrou Manuel Cabezas polo seu labor en PYAC? Non hai ningún documento no Rexistro Mercantil que o demostre. Galiciapress realizou esta pregunta tanto ao político como a COPASA, sen recibir resposta. 

PYAC xa non existe. Empezou a morrer en 2015, cando COPASA sacou a Cabezas de todos os cargos. Nas súas últimas contas  figuran como accionistas Legio Auriense, presidida polo tamén presidente de Copasa,  e AGE Inverlas Un, na que el e a súa familia son directivos. 
 

PYAC morreu sen lograr o seu principal obxectivo, construír plantas de acuicultura en zonas do dominio público, en concreto en Foz,  Seiruga (Malpica) e Xandriña (Vimianzo). O seu modelo de negocio dependía en gran medida da vontade política para outorgar concesións no dominio público costeiro por parte do Estado e da Xunta, que inicialmente gobernaba o PP, o partido de Cabezas. 
 

Os proxectos de plantas naceron á calor das millonarias promesas de subvencións do Plan Galicia tras o Prestige. Foron parte do Plan Galego de Acuicultura do último goberno Fraga. O seguinte, o bipartito, anulou os proxectos para dous das plantas. Entón, a patronal do sector protestou alegando que PYAC ía investir 100 millóns, aínda que o seu capital xamais pasou de 60.000. 

Todas aquelas plantas de acuicultura quedaron en papel mollado coa chegada da crise financeira e do ladrillo. PYAC pechou definitivamente en 2017.

Cartel de obra na actualidade nos terreos recalificados á dereita do Miño no que se anuncia unha torre de 115 vivendas grazas a unha licenza de 2009.