Iván Villar, como sempre, ao rescate da portaría do Celta de Vigo

Pola portaría do Celta de Vigo pasaron moitos porteiros nos últimos anos. De Sergio Álvarez a Radu, pasando por Rubén Blanco, Dituro, Guaita, Agustín Marchesín ou Diego Alves. Con máis ou menos presenzas, a estes nomes sempre foi ligado o de Iván Villar, o eterno segundo ou, mesmo, terceiro porteiro da meta celtiña. Sen gozar da condición de titular nunca, Villar leva sendo parte da plantila celeste desde hai unha década. Proba diso é que, até este ano de regreso á Europa League, do último persoal do Celta que xogou por un título continental só quedan Iago Aspas e o propio Villar, futbolista ao que, unha vez máis, a dirección técnica terá que volver recorrer.

LESIÓN DE RADU

Hoxe coñeceuse o alcance da lesión de Radu, que seguro se perderá os partidos que quedan de aquí ao parón de seleccións e, mesmo, pode quedar sen chamada de Romanía. O internacional romanés, inamovible na portaría das viguesas, sofre unha escordadura no dedo pulgar da man dereita e pode ser baixa até mediados de mes. 

Até agora ofrecera un gran rendemento despois de chegar este verán coa carta de liberdade desde Italia. O seu desempeño convencera na Sede, a pesar de que, até agora, foi incapaz de botarlle o cadeado á portaría: encaixou catorce goles en liga en once partiso, catro en Europa League en tres partidos e non foi quen de terminar un só encontro sen encaixar. 

Unha folla de servizo impoluta si ten Iván Villar, que este ano se estreou en Copa do Rei ante o Porto de Veiga, con vitoria dos olívicos por 0-2. Ben é certo que este era un partido menor, pero Villar, a pesar da inactividade (hai que remontar ao 16 de xaneiro para ver última vez que se enfundó as luvas, na polémica eliminación copeira ante o Real Madrid) resolveu a papeleta con solvencia. 

VILLAR CENTENARIO?

Villar estrearase en Europa o xoves ante o Dínamo de Zagreb nun partido decisivo para coñecer as verdadeiras aspiracións do Celta. Logo, é máis que probable o seu concurso contra o FC Barcelona de domingo ás 21 horas. O seu último partido en liga foi o 1 de setembro de 2024. As catro primeiras xornadas do ano pasado arrincou como titular, pero Guaita acabou sendo a opción predilecta para Giráldez no que restou de campaña. 

A pesar de ser habitualmente a última opción, Villar xogou 61 partidos de Primeira División e as súas experiencias en Levante e Leganés fixéronlle estar moi ben considerado por outros equipos, e aínda que cada verán se rumorea coa súa saída, sempre terminou dispondo de minutos de calidade. 

Na tempada 20/21 acabou xogando 23 encontros, sendo o porteiro con máis minutos ese ano por diante de Rubén Blanco. Na 22/23, coa lesión de Marchesín, acabou empatando a minutos co arxentino en liga, disputando ambos os 19 partidos ligueiros pero superando ao ex do O Porto con 21 choques en total sumando os duelos copeiros, e ao ano seguinte, o de Rafa Benítez e a chegada de Giráldez ao banco, terminou por xogar 16 partidos. Desde o seu debut foron 86 as veces que se ha enfundado a casaca celeste, polo que, se se recupera a tendencia de anos anteriores cuns 15 partidos no seu haber, este ano podería acabar sendo centenario. A maltreita man de Radu, e o seu rendemento, marcarán o camiño cara aos 100.