É Vox un partido piramidal?

Ese diñeiro, curiosamente, termina na Fundación Disenso, que manexa Santiago Abascal, —que, por certo, é presidente vitalicio— “para forrar”, segundo a exdiputada, quen definiu a Vox como “unha estafa piramidal con estrutura de seita”

A verdade é que cando algún político critica a outras formacións mostrar como o exemplo en “todo”: ser o máis eficiente, o máis honesto, o que máis se preocupa da xente, o que non rouba... desconfíen. As persoas perfectas non existen e santos non son, precisamente, unha boa parte dos que se dedican a vivir da política: os profesionais que cren que poden estar sempre ocupando cargos. Toda a súa vida política virou ao redor de cargos públicos desde que teñen idade de traballar e non pisaron unha empresa privada.

Xeralmente, os políticos que se chaman a si mesmos “patriotas” adoitan sacar máis peito —chulería—. Nalgúns casos coinciden coa musculatura traballada desa parte do corpo no ximnasio: os máis chulos, con pelo no peito que parece outorgarlles máis masculinidad. Caso de Santiago Abascal, para non ir máis lonxe. Cun discurso populista que utiliza en todas e cada unha das súas intervencións, en calquera lugar: conferencias, charlas, mitins, no Congreso, nos medios de comunicación... é igual. A súa oratoria chulesca, insultante, maleducada, falta de respecto cara aos que non opinan como el, é máis que manifesta e pon ao descuberto as súas intencións de dividir á sociedade con tantas mentiras que o único que lle interesa é vivir ben, amasar diñeiro e relacionar con “o mellor” da ultradereita mundial.

Abascal presume, insulta, predica, pero non practica nin dá exemplo. Hai un refrán popular que di: “Cando alguén canta os seus propios encomios, sempre ten o ton demasiado alto”. Mentres vai sinalando co dedo aos demais, chamándolles de todo, resulta que el debería dar máis explicacións da súa conduta. Desde que lidera, controla e dirixe con man de ferro Vox, algúns dos que comezaron o proxecto con el xa non están no partido. Cargoullos; moléstanlle porque son mellores, e as sombras só quéreas na súa casa e das antucas.

Na fundación do partido estaban Vidal-Quadras, Espinosa de los Monteros, Ignacio Camuñas, González de Quirón, Ortega Lara (aínda continúa), Cristina Seguí, Macarena Olona, entre outros. Xa non están, fóronse. A algúns os cambiou de destino, onde molestan o menos posible. É a súa maneira de actuar, un demócrata de toda a vida.

Non fai moito saíu a relucir o financiamento de Vox, con “préstamos” de case 10 millóns de euros, concedidos polo segundo banco húngaro, pola súa relación co presidente dese país, Viktor Orbán, do que sempre fala marabillas e cuxas relacións son “estupendas”. Tamén se financiou por un grupo económico iraniano que vive fóra do país e con grandes capitais.

Con esa situación nada clara, agora, de novo, Abascal está no punto de mira tras a denuncia da exportavoz no Parlamento balear, Idoia Riba, quen, en rolda de prensa, explicaba que o grupo parlamentario —sucede en toda a formación en España— transfire ao partido “nacional” a metade da asignación que recibe o grupo. Ese diñeiro, curiosamente, termina na Fundación Disenso, que manexa Santiago Abascal, —que, por certo, é presidente vitalicio— “para forrar”, segundo a exdiputada, quen definiu a Vox como “unha estafa piramidal con estrutura de seita”.

Idoia Riba non estaba moi de acordo coa maneira de funcionar do partido, cunha ditadura permanente, e viña criticando internamente o proceder. Non era a única. Por iso, ante o acoso, a cúpula do partido, os que manexan o poder, quería realizar eleccións e quitarlla de encima. Os que teñen criterio, opinan e son molestos, non conveñen. Por iso hai que sacarllos de encima. Por certo, iso ocorre tamén en todos os partidos.

Abascal, que estivo 20 anos vivindo do PP en distintas institucións, cambiou. Vive tamén nun casoplón, conta con coche, chofer e o seu nivel de vida é alto. A avaricia rompe o saco, din, e cando se ten o poder e manéxase diñeiro, crense intocables. Son demasiadas as marchas, as denuncias de militantes e a dubidosa práctica monetaria que leva a cabo o partido que sobe “como a espuma”. Tamén en financiamento? Moitos se están preguntando: É Vox un partido piramidal? Segundo a exdiputada Idoia Riba, si.