Este martes sorprendíanos o día co anuncio da morte de Manuel da Calva, compoñente do Dúo Dinámico. Dous cantantes e compositores que marcaron coa súa música a vida de moitas xeracións. Os dous barceloneses, que marcaron varias épocas, sentían queridos en calquera parte do país. Un dúo tan ben avenido no profesional como no persoal, que foi capaz de estar xuntos máis de 60 anos. Até hai dous anos seguían actuando por eses lugares de España nos que fixeran felices a tantas e tantas persoas, que é imposible que ninguén non senta triste ante a marcha forzosa da metade do Dúo Dinámico.
Introductores do pop en España, foron capaces de seguir ilusionando a avós, pais e netos. As súas cancións non só non molestaron a ninguén, senón que fixeron felices a persoas diversas. A súa música, universal, calou nos corazóns de millóns de xentes que sentiron como as súas cancións enchían as súas vidas de momentos inesquecibles que permanecerán para sempre na memoria individual e colectiva.
Si en todos estes anos de vida persoal e musical o Dúo Dinámico ha formado parte das nosas vidas, até tal punto que na etapa do COVID, cando estivemos confinados sufrindo os efectos desta mortal pandemia, a música espontánea da xente que saía aos seus balcóns para animar, entreter e confraternizar cos seus veciños tivo un himno. Unha canción converteuse en símbolo da loita contra este criminal “bicho” descoñecido até entón que atacaba a saúde das persoas. Esa música que soaba cada tarde, na voz do Dúo Dinámico (ou de todas as xentes) era “Resistirei”, cuxa letra axudaba á moral das persoas máis afectadas. “Resistirei”, o himno da loita contra unha enfermidade que deixou moi tocados aos que tiveron a desgraza de sufrila e aos que, por desgraza, quedaron no camiño.
“Resistirei” foi a vacina, a vitamina, o xute de forza que cada tarde millóns de persoas cantaban emocionados para expresar que a loita dura continuaba, pero que non estaban dispostos a render. Resistir é gañar. Iso conseguiuse e o Dúo Dinámico volveu á actualidade por esa canción escrita e cantada anos atrás, que volvía servir para animar ás persoas a pasar da “mellor” maneira posible a pandemia. Ninguén esquecerá esas tardes de solidariedade, axuda e esperanza. A iso axudaron Manolo e Ramón, o Dúo Dinámico, con esa discreción e sinxeleza que sempre lles caracterizou.
“Resistirei” quedouse como himno da loita contra a Covid, pero Manolo e Ramón foron capaces de escribir e cantar 1.200 cancións que fixeron bailar á maioría da xente de todas as idades. Até escribiron a canción coa que Massiel gañou o festival de Eurovisión, que tanta alegría achegou aos televidentes. Autores de moitas das cancións de Julio Iglesias. Pero, sen dúbida, estes dous barceloneses que cativaron a millóns de seguidores foron capaces de crear títulos como “Quince anos ten o meu amor”, “Quixese ser”, “Amor de verán”, “Perdóame” e a que chegou como despedida de Manuel: “O final do verán”, premonición de que ao final do verán é tamén a época na que se pecha a vida dun músico excepcional que se marchou coa discreción coa que viviu ao longo da súa vida de éxitos.
A boa xente sempre é discreta, sinxela e traballadora, especialmente se o que fai víveo apaixonadamente. Iso nótase cando, até hai dous anos, seguía percorrendo os escenarios de España coa súa parella artística, Ramón: un dúo algo máis que profesional, amigos, irmáns. Manuel foise, pero as súas cancións seguirán escoitar ano tras ano, mentres se continuará lembrando con agarimo “Resistirei”, o himno que axudou a pasar a pandemia da Covid.
Escribe o teu comentario