O caso Milone pode dinamitar o Vaticano?

No órgano máximo da Igrexa, o Vaticano —non como edificio físico, senón como concepto do poder da Santa Nai Igrexa—, parece que de Santa, en demasiadas ocasións, ten pouco. As conspiracións, as loitas internas polo poder en todos os seus campos (especialmente o económico) foron e seguen sendo unha constante. Acórdanse do libro (tamén levado ao cine) Rebelión na granxa, do escritor George Orwell? Seguro que moitas persoas si se acordan dalgún dos dous formatos.

Pois ben, Libero Milone, o primeiro revisor xeral da historia da Santa Sé, experto contable, foi despedido (en 2017) pola “vella garda” do Vaticano á que molestaba. Milone afirmaba fai uns poucos días que “o escrito por Orwell é o exemplo perfecto para describir o que ocorre no Vaticano. No libro, os porcos representan o poder e a avaricia que conduce á corrupción. No Vaticano, hai poder, avaricia e corrupción”, explicaba Milone, que foi contratado polo Papa Francisco en 2015 para pór orde e salvar as “maltreitas finanzas”. Durou no seu posto só dous anos. O poder na sombra sacoullo de encima para que non destapase as tramas da vella garda que hai dentro. O mesmo ocorreulle ao seu exadjunto Panicco, que correu con peor sorte.

Os dous foron “dimitidos” e, ademais, sen indemnización. Estiveron a reclamar que se lles abonasen os seus salarios e non recibíronos. Nin sequera puideron falar co Papa Francisco; tíñano illado e afastado do conflito. Así que decidiron demandar aos seus “xefes” terreais por despedimento inxustificado, perda de ingresos e danos reputacionales. Xa se sabe, “coa Igrexa topamos”, que se di. Aí está o muro dos poderosos que se cren “divinos”.

Milone continúa coa súa loita, mentres que Panicco morreu de cancro hai dous anos, declarando nese momento que os funcionarios da Cidade do Vaticano confiscaran e retido os seus rexistros médicos persoais, atrasando o seu tratamento… Casualidade? Mentres que Milone foi acusado polo cardeal Becciu de espiar as finanzas privadas de altos funcionarios da curia —incluído o propio Becciu—, pero teñen finanzas particulares, coa necesidade que teñen os pobres? Como o cardeal Becciu non era trigo limpo, nun caso aparte foi condenado por un tribunal da Cidade do Vaticano por corrupción e abuso de poder, no mesmo ano en que “morreu de cancro” Panicco.

A Milone e o seu adxunto despedíronos por algo tan sinxelo como facer ben o seu traballo e tratar de deixar claras as actuacións de personaxes como Becciu, que realizaba investimentos cuestionables e prácticas financeiras ilícitas. Segundo declaraba Milone en 2022 a unha publicación, “o que pasou é que descubrín que había cardeais que se metían diñeiro nos petos e facían cousas raras”. O caso Milone está aí, e non vai deixalo até conseguir o que sempre quixo: restituír a súa reputación e cobrar os salarios que se lle deben.

O Vaticano non estivo exento de conflitos económicos (hai moitos máis), como o famoso “escándalo do Banco Vaticano”, onde se descubriron casos de corrupción, vínculos coa mafia e movementos de diñeiro a paraísos fiscais. Mentres que o banqueiro Roberto Calvi, coñecido como o “banqueiro de Deus” polo seu estrechísima relación coa cúpula da Santa Sé, era o presidente do Banco Ambrosiano —vinculado ao Vaticano, a un grupo masónico e á mafia—, cando se destapou o escándalo foi atopado colgado baixo a ponte de Blackfriars, en Londres, en 1982. A súa familia sempre dixo que non se suicidou, senón que foi executado.

Agora, o caso Milone volve estar nos medios, tras a rolda de prensa que realizou o seu autor hai poucos días. Os avisos son moi claros: ou se aclara a súa situación, ou o outono pode ser moi complicado para a Santa Sé e algúns dos seus altos “cargos” eclesiásticos, eses que, aproveitar dos seus cargos, non aplican a doutrina predicada por Jesús, senón a propia: “a caridade empeza por un mesmo”. O novo Pontífice estará disposto a recibir a Libero Milone e que lle explique as mafias que ten á súa ao redor? Se de verdade quere limpar o Vaticano, farao; se non, mirará para outro lado, que é o máis cómodo para non ter problemas. Deus proverá?