Non sei si a Alberto Núñez Feijóo, o líder dos populares, o fillo de Vos Peares, gústalle beber viño ou calquera outra bebida que levante o ánimo. Aínda que é certo que se coida moito. Segundo din, adoita almorzar un Danacol, algo de froita, unha torrada, zume de laranxa e café con leite. De cando en vez deixa a dieta de lado e engole filloas recheas de queixo con marmelo, que le chiflan. Alimentos que non deberían perturbar o seu corpo nin a súa mente, pero algo lle está sucedendo. Dicía o expresidente Benjamín Franklin que “Toma consello no viño, pero decide despois con auga”. Vendo a alimentación do presidente popular, ou ben oculta algo, ou non se entenden as súas intervencións, das que dá mostra de estar “pasado da raia”: pasou da moderación, o acougo, a estar atacado e facendo afirmacións contra o PSOE, coma se o seu partido fose o máis limpo do mundo. Está a utilizar Vanish e a súa famosa frase “Adeus manchas”, un slogan que Feijóo emprega para tapar o que xa moitos coñecen da traxectoria do PP, o partido —até o momento— con máis casos de corrupción en España, seguido de cerca polo PSOE.

As penúltimas frases do líder da oposición, Núñez Feijóo, nunha intervención desafortunada, léndoas coma se dun guion tratásese, aproveitaron que os socialistas non están a vivir os seus mellores días polos casos de posible corrupción: “Mafia ou democracia?” é o que espeta, preguntando si o que se quere agora é unha cousa ou outra e sinalando que os socialistas son unha mafia que enturba a democracia. Por certo, “Mafia ou democracia” é o slogan da manifestación convocada polo PP para este domingo, argumentando o líder galego que “é hora de que reaccionen os españois ante o que está a ocorrer”. Mentres dicía estas palabras, era detido o secretario de Estado de Interior no goberno de Mariano Rajoy, e a parella da presidenta da Comunidade de Madrid era procesada polos delitos de fraude fiscal e falsificación de documentos.

Que o líder popular métase a enumerar os casos de corrupción do PSOE é tomar á xente por idiota, tras os casos que pasaron polos xulgados tendo como protagonistas a membros destacados do PP, con cargos importantes, que foron sentenciados e pasaron anos en prisión. Diso non hai tanto tempo, e a algúns aínda quedan xuízos por diante.

Que todas as formacións políticas teñen casos nada claros —ou moi claros— de corrupción, está á vista, como publicamos os medios de comunicación. Que, nestes momentos, os socialistas están a ser cuestionados por varios casos que están a diario nos medios, é evidente, e deben dar explicacións. Está claro que dicir que todo (que tamén hai unha parte) débese a unha campaña da dereita, ultradereita e algúns medios de comunicación é tirar balóns fóra. As explicacións hai que dalas máis pronto que tarde; débenllas á cidadanía, a quen lles votaron e tamén a quen non.

Vendo o panorama de crispación, de falta de sentido común, de tirar ao pescozo os populares e a defensa sen concesións dos socialistas —que, como todos saben, son os dous partidos maioritarios—, o que non se debe seguir alimentando é esta situación de insultos e cruces de acusacións que dan un espectáculo que deixa aos espectadores cos pelos de punta. Non todo vale para gañar unhas eleccións, rabuñando votos aos outros partidos para poder gobernar. O mesmo que non se debe pactar con partidos que mercadean cos seus votos para seguir no poder. Nin unha cousa nin a outra.

É hora de parar esta escalada que tanto dano está a facer á democracia, á credibilidade dos políticos, e que leva a que a ultradereita suba, para desgraza do país. O slogan tan popular dun deterxente que dicía “Busque, compare, e si atopa algo mellor, cómpreo” está a volver a estar de actualidade polo uso interesado que se fai del.

Afirmaba Catón o Censor: “Non perdas o tempo en discutir cos estúpidos e os trapelos: a palabra téñena todos, o bo xuízo só uns poucos”. Mafia ou democracia? Non: sentido común e responsabilidade, si.